Financiële sector schuift op naar Trump

In het nieuws. Wall Street toonde zich ooit kritisch over Trump, maar begint zijn presidentschap en beleid nu opnieuw te omarmen. Deze verandering geeft een fundamentele verschuiving aan in de houding van de financiële sector ten opzichte van Trumps politieke invloed.

• Na de gebeurtenissen van 6 januari leek het even alsof de zakenwereld een ethisch kompas had gevonden. Maar ondertussen is deze houding snel veranderd.
  • De Amerikaanse Kamer van Koophandel toonde zich in de nadagen van de aanval op het Capitool zeer kritisch over mensen die hadden geweigerd de verkiezingsuitslag te erkennen. Het verbod op verkiezingsontkenners is ondertussen herroepen.
• Jamie Dimon van JPMorgan, die zich ooit uitsprak tegen de aanval op de democratie, geeft nu aan dat zijn bedrijf onder zowel Biden als Trump zal floreren. Dat wijst op een pragmatische, winstgerichte benadering.

Zoom in. Dat Trump een reeks democratische normen bedreigt, zien bedrijfsleiders in.

• Toch zien ze een tweede ambtstermijn als een goede zaak voor de economie.
• Wall Street stelt financieel gewin duidelijk boven maatschappelijke en politieke stabiliteit.

“Ondanks al zijn fouten zou Trump beter zijn voor het bedrijfsleven dan Biden. Trump verlaagde het hoogste belastingtarief en verbeterde hun resultaten. Hij belooft hetzelfde opnieuw te doen. Dat Trump tekeer gaat tegen corporatisme is gewoon rood vlees voor de basis. Hij zou ook de fossiele brandstofindustrie en commercieel vastgoed stimuleren. De aanname van bedrijfsleiders dat Trump deze beloften zal waarmaken, is vrijwel zeker juist.”

Financial Times

• De steun voor Trump wordt mede gedreven door zijn eerdere belastingverlagingen en beloftes voor steun aan de fossiele brandstofindustrie en de vastgoedmarkt.

De nachtmerrie van links

Zoom out. Het bedrijfsleven laat zich evenmin afschrikken door Trumps dreigementen over importtarieven en hernieuwde handelsoorlogen, want “minder globalisering is een prijs die het waard is om te betalen voor lagere belastingen.”

• Elites willen een plek aan tafel. Ze willen in de kamer zijn waar het gebeurt. Ze willen toegang. En ze weten dat als ze nu niet in de pas lopen, ze het risico lopen naast de prijzen te vallen.
  • In een bericht op Truth Social schreef Trump eerder deze week dat al wie de campagne van zijn enige overblijvende tegenstander Nikki Haley financieel steunt, sowieso niet op cadeaus moet rekenen eens de voormaIige president opnieuw aan de macht komt.

• Deze trend weerspiegelt een historisch patroon waarbij bedrijven autoritaire leiders omarmen als dit economisch uitkomt.
• Een stelling die wordt bewezen door de positieve houding van ‘Financial Times’ tegenover Mussolini in de jaren ’30.
• De nachtmerrie van links is niet dat populisten de democratie afschaffen om aan de macht te blijven, maar dat ze goed genoeg presteren om dat niet te hoeven doen.
• Populisme zou immers slecht moeten zijn voor de economie. Het keert zich tegen mensen en ideeën die traditioneel bevorderlijk zijn voor groei: immigranten, die het arbeidsreservoir vergroten; rechters, die de rechtsstaat handhaven; technocraten, die de rentetarieven bepalen; en vrije handel. 
  • Maar met uitzondering van Turkije’s Recep Tayyip Erdoğan, zijn er maar weinig voorbeelden van populisten die worden gedefinieerd door economisch falen.
  • Italië doet het prima onder Giorgia Meloni; Benjamin Netanyahu is “gevierd” voor de economische prestaties van Israël.
  • “Als bestaande democratieën autoritair worden zonder armer te worden, zal zelfs meest optimistisch links voelen dat de nacht invalt.”