Waarom tennissers zo luid kreunen

Het gekreun van tennisspeelsters neemt steeds luidere vormen aan. De kreten die Maria Sharapova uitstoot bereiken de 101 decibels, dat is luider dan het lawaai van een boor en ook luider dan de geluiden die worden geproduceerd door Serena Williams (88,9) en eerder ook door de als erg luidruchtig beschouwde Monica Seles (93,2). De Portugese Michelle Larcher de Brito spant de kroon. Haar gekreun werd tijdens het recente toernooi van Roland Garros in Parijs gemeten op 109 decibels- dat is amper 11 decibels minder dan een opstijgend vliegtuig. Niet-kreunende speelsters beweren dat het gekreun van hun tegenstanders wordt misbruikt om ze te pesten en in verwarring te brengen.

Maar volgens onderzoek van fysiotherapist Dennis O’Connell van de Hardin-Simmons universiteit in Abilene (Texas) kunnen kreunende spelers hun opslag met 7,5 km/uur versnellen en hun forehand met 6,4 km/uur. Volgens deze onderzoeker ontstaat het gekreun tijdens het zogenaamde Valsalva-maneuver; dat is het moment waarop de tenisspeler – of de gewichtheffer – met grote kracht lucht uitstoot op een ogenblik waarop hij al zijn spieren opspant. Kreunen zou er daarbij voor zorgen dat zich tijdens deze handeling nog meer spierweefsel aanbiedt waardoor ook meer kracht kan worden verzameld.

Maar volgens andere bronnen deed het gekreun in het tennis pas zijn intrede toen twee decennia geleden de nieuwe rackets werden geïntroduceerd. Die waren veel krachtiger dan de oudere houten rackets en vragen dus meer inspanning en kracht van de spelers, kreunen inbegrepen.