Denk eens terug aan de allereerste herinneringen van je leven. Wellicht zijn deze uiterst vaag en beperkt in aantal en werden de details ervan later ingevuld door familieleden. Wetenschapsjournaliste Dana MacKenzie vroeg aan professor Patricia Bauer van de Emory University waarom onze prille jeugd nooit helemaal binnen het bereik van ons geheugen ligt.
Enkele feiten en statistieken:
-
De vroegste herinnering van de gemiddelde Amerikaan dateert van in het midden van zijn derde levensjaar.
-
Slechts één op dertig volwassenen kan zich iets herinneren van zijn eerste levensjaar.
-
Één op dertig volwassenen herinnert zich helemaal niets van de eerste zes, zeven of acht jaar van zijn leven.
-
Vrouwen hebben gemiddeld vroegere herinneringen dan mannen.
-
Mensen die als jong kind verhuisden, herinneren zich vaak die verhuis.
-
Aziaten herinneren zich gewoonlijk minder van hun prille jeugd omdat Aziatische moeders minder vaak over het verleden praten.
-
De oudste kinderen binnen een gezin herinneren zich meer van hun vroegere levensjaren dan hun broers of zussen.
Alles van de eerste drie of vier jaren van ons leven vergeten, heet “kindertijd-amnesie”. Freud legde de oorzaak daarvoor onderdrukte herinneringen die herwonnen kunnen worden via psychotherapie. Andere psychologen wijten het aan het nog onontwikkelde kinderbrein. Maar volgens Bauer is er nog een derde mogelijkheid: kinderen maken zelfs op uiterst jonge leeftijd herinneringen aan, maar ze verliezen ze veel sneller dan volwassenen.
“Het geheugen is zoals een vergiet,” aldus Bauer, “Als je fettucinei kookt, blijft de pasta erin, maar kook je orzo, dan valt het door de gaten. Een onontwikkeld brein is een vergiet met grote gaten waar je vroegste herinneringen als orzo door kunnen vallen. Naarmate je ouder wordt, wordt de pasta groter of vernauwen de gaten van het vergiet.”
Volgens deze interpretatie kan de pasta van je vroegste herinneringen “kleveriger” gemaakt worden door:
-
Als kind samen met volwassenen herinneringen op te rakelen, waarbij deze laatsten de details invullen.
-
Een dagboek bij te houden en je herinneringen op te schrijven.
-
Als volwassene regelmatig terug te denken aan je vroegste herinneringen en er proberen contextuele informatie aan toe te voegen. (via: Nautil.us)