Wie de sociale netwerksites Facebook, Twitter en Linkedin naast elkaar bekijkt, zal worden getroffen door een dominante aanwezigheid van de kleur blauw. De drie platformen hebben immers elk gekozen om hun platform aan blauwe tint mee te geven.
Datzelfde geldt bovendien ook voor Tumblr en de beginperiode van Instagram. MySpace, de grote pionier van de sociale netwerkbeweging, maakte dezelfde kleurselectie. Die opmerkelijke blauwe dominantie volgens de Franse krant Les Echos dan ook niet toevallig zijn. De krant merkt echter op dat voor het fenomeen verschillende motiveringen naar voor kunnen worden geschoven. “Ook de hyperlink had een blauwe kleur meegekregen,” benadrukt Nicolas Lauffenburger, creatief directeur bij de Franse modeketen Printemps. “Het is dan ook normaal dat diezelfde kleur wordt gekozen door initiatieven die de bedoeling hebben om banden tussen mensen te smeden.” “Er is ook een reden waarom die link een blauwe kleur heeft gekregen. In de begindagen van het internet was het pallet beschikbare kleuren veel minder uitgebreid dan vandaag het geval was. Rood en groen droegen echter al een bepaalde lading. Geel bleek daarentegen onvoldoende zichtbaar. Daardoor bleef alleen nog blauw als mogelijke keuze voor de belangrijke hyperlink over.”
Vrede
“Ook achteraf bekeken was die keuze logisch,” betoogt Michel Pastoureau, auteur van het boek ‘Bleu, histoire d’une Couleur’. “In de westerse cultuur kan al lange tijd een algemene voorkeur voor de blauwe kleur worden opgetekend. Met de romantiek kwam ook het blauw als geliefkoosde tint naar voor.” Pastoureau verwijst daarbij ook naar de roman ‘Die Leiden des Jungen Werthers’ van Johann Wolfgang von Goethe. Hij voegt eraan toe dat elke kleurenenquête sinds het begin van de twintigste eeuw een absolute voorkeur voor blauw laat blijken. Dat geldt volgens Pastoureau voor alle lagen – mannen en vrouwen, rijk en arm – van de bevolking. “Blauw is een ideale kleur,” betoogt Pastoureau nog. “De kleur zorgt niet voor opschudding en symboliseert de vrede. Ook de Europese Unie en de Verenigde Naties hebben bij de keuze van hun vlag naar het blauw gegrepen. Men heeft de indruk dat blauw door zijn beperkte symbolische geladenheid voor unanimiteit zorgt.” Nicolas Lauffenburger is een gelijkaardige mening toegedaan. Volgens hem is de selectie van blauw vooral een gevolg van de uitsluiting van de andere kleuren. (mah)