Waar kan je in Europa nog rustig een sigaretje roken? Dat vroeg de Franse website Café Babel zich af. In België is de wet eerder Belgisch. Soms mag roken wel en dan niet, altijd en ooit, waar en wanneer wel, maar misschien toch ook niet (met en zonder kleine restauratie).
Bulgarije dan maar, waar het parlement onlangs een wetsvoorstel voor een totaal rookverbod in de horeca heeft afgevoerd, of Spanje waar een totaal rookverbod nu is uitgesteld tot 2011.
Wie het rookverbod in openbare plaatsen tracht te ontlopen, trekt beter niet naar Italië of naar Ierland. De Ieren hebben zelfs een heuse rokerspolitie, Office of Tobacco genaamd, die niet-rokers aanmoedigt om inbreuken op het rookverbod te melden. Ierland heeft samen met Italië als eerste het rookverbod goedgekeurd, op een kleine nuance na: in Italië schijnt de zon, dus op terrrasjes kan volop worden gerookt.
De Fransen zijn ondertussen, net als de Belgen en de Britten, gepassioneerd door ‘smirting’ een combinatie van ‘smoking’ en ‘flirting’, een activiteit die meermaals daags wordt geoefend bij de in- en uitgang van kantoorgebouwen en restaurants.
In Luxemburg mag in de horeca niet gerookt worden tijdens de tafeluren; dat is van 12 tot 14 en van 19 tot 21 uur. Roken of eten, dus, de twee gaan nooit samen.
Maar ook andere landen houden er -net als bij ons- dubbelzinnige wetten op na. In Portugal mogen rokers enkel hun favoriete bezigheid uitoefenen in gelegenheden ‘die over voldoende ventilatie beschikken’. Wie in Finland of Litouwen de trein neemt, mag roken in de daarvoor voorziene coupés, op voorwaarde dat er geen etenswaren worden genuttigd.
Duitsland heeft dan weer verschillende reglementeringen, naargelang de deelstaten. In Denemarken heerst een algemeen rookverbod, de Vrijstad Christiania – een zelfverklaarde semi-onafhankelijke enclave in de Deense hoofdstad Kopenhagen- uitgezonderd.
Om de zaak nog iets ingewikkelder te maken, kan roken volop en vrijuit in de Nederlandse coffeeshops.
Een mens zou er voor minder eentje opsteken.
[foto]