Waals minister-president Elio Di Rupo en zijn regering zeggen duidelijk ‘non’ tegen de Europese handelsdeal met de Zuid-Amerikaanse douane-unie Mercosur. En ze staan niet alleen in hun verzet.
In juni afgelopen jaar raakten de Europese Unie en de Mercosur-landen (Argentinië, Brazilië, Paraguay en Uruguay) het na twintig jaar eens over een nieuw handelsakkoord. Daarin staat dat Europese bedrijven auto’s en geneesmiddelen kunnen exporteren, terwijl de Zuid-Amerikanen met hun rundvlees op de Europese markt terecht kunnen.
‘Geen volmacht aan federale regering’
De deal is goed voor een besparing van 4 miljard euro aan invoerrechten, maar dat laat Di Rupo koud. Hij vindt de deal, zoals die op tafel ligt, niet in lijn met de doelstellingen van zijn regering. ‘We geven de federale regering geen volmacht om over het akkoord te onderhandelen. We zijn voor internationale handel, maar we willen dat de sociale, sanitaire en milieucriteria die gelden in België en de EU ook van toepassing zijn in de Mercosur-landen’, klonk het.
Zo vreest Di Rupo dat ‘de grootschalige invoer van rundvlees de Waalse veesector met bijna 9.000 telers ernstig zal bedreigen’. Ook politieke motieven spelen mee. Volgens de Waalse regering is het onzeker dat de Braziliaanse president Bolsonaro de klimaatakkoorden van Parijs zal uitvoeren en de illegale ontbossing in zijn land zal beëindigen.
cdH trekt aan kar
Ondertussen hebben coalitiepartners PS, Ecolo en MR een motie neergelegd. Daarin staat dat federale regering het akkoord niet in naam van Wallonië kan ondertekenen. Al was het eigenlijk oppositiepartij cdH die de kwestie op de agenda plaatste, met een voorstel tot resolutie. Sowieso volgt er nog een bespreking in de plenaire vergadering.
De Waalse regering is overigens niet de enige tegenstander. Frankrijk en Ierland speelden al met het plan om de Mercosur-deal te blokkeren, omwille van dat klimaatakkoord van Parijs. En ook de nieuwe Oostenrijkse regering van conservatieven en groenen is er niet voor te vinden.
CETA achterna?
Hoewel de Waalse regering in 2016 al eens een krachttoer uithaalde met het verzet tegen CETA – het vrijhandelsakkoord met Canada -, is het onzeker of zoiets opnieuw lukt. Toen ging het om een gemengd verdrag, dat goedkeuring vereiste van het Europees Parlement, de Europese Raad én nationale parlementen. In België betekende dat: inclusief de gemeenschappen.
Bij deze deal is het nog niet duidelijk welk soort verdrag het wordt. Indien het geen gemengd verdrag is, kunnen het Europees Parlement en de Europese Raad zelf instemmen. In dat geval moet België medestanders zoeken om de deal alsnog af te wenden.