Ook na de campagnespeech van voorzitter Tom Van Grieken blijft het Vlaams Belang vasthouden aan de term ‘omvolking’. Des te opvallender is dan ook het pleidooi van Vlaams Parlementslid Sam Van Rooy om water bij de wijn te doen. Al is dat wel dan na de verkiezingen.
- De harde campagnespeech van voorzitter Tom Van Grieken zindert na: “Er voltrekt zich een heuse omvolking. Beste vrienden, beste journalisten in de zaal, dat is helemaal geen theorie of één groot duister plan, het is de keiharde realiteit.”
- Van Griekens expliciet gebruik van de term ‘omvolking’, was gisteren voer voor debat op Terzake, tussen socioloog Mark Elchardus (VUB) en Christophe Busch, de directeur van het Hannah Arendt Instituut. Vandaag volgden opnieuw analyses in de kranten: het Vlaams Belang zwakt z’n taal alvast niet af, zoals Geert Wilders en zijn PVV in Nederland wel deden in hun kiescampagne.
- Op X gaat Van Grieken zelf nog eens in de aanval. De quote uit zijn speech wordt volgens hem niet juist weergegeven in De Morgen. “Waarom je linkse journalisten nooit zo maar mag geloven Ze citeren bewust foutief.” De tekst van zijn speech die in de krant staat, klopt inderdaad niet met de video van de speech.
- Tegenover die ‘harde lijn’ staat een opvallend interview dat Sam Van Rooy (Vlaams Belang), Vlaams Parlementslid en hardliner van de partij, gaf aan de Nederlandse radio NPO. Daar interviewde men hem over de periode toen Geert Wilders in 2010 steun gaf aan een minderheidskabinet van Mark Rutte, en Wilders “zijn anti-islampunten liet vallen in de formatie”.
- “Als je wil meeregeren of meebesturen, moet je natuurlijk soms water bij de wijn doen. Dat is niet altijd fijn, maar je moet als partij, en ook wij zullen dat in Vlaanderen doen na de verkiezingen, de afweging maken ‘wat is nu voor mij van het allergrootste belang?’ En wat ‘willen we binnenhalen’? En daarbij dan ook wat we tijdelijk of misschien voor langere periode voor opgeven.”
- Van Rooy verdedigt ook voluit de keuze van Wilders om nu een veel zachtere toon aan te slaan, en te milderen tot ‘Geert Milders’. “Het is opvallend dat alleen bij Geert Wilders dat soort kritische analyses wordt gemaakt. Het is bij elke politicus zo dat, als men wil meeregeren, men water in de wijn wil doen. Hopelijk niet te veel, maar het is wel zo.”
