Key takeaways
- Een aanzienlijk percentage ouderen in Groot-Brittannië leeft mogelijk met ongediagnosticeerd autisme, wat leidt tot problemen in verschillende aspecten van hun leven.
- Ongediagnosticeerd autisme beïnvloedt zowel de geestelijke als lichamelijke gezondheid van mensen met het spectrumstoornis in vergelijking met mensen zonder autisme.
- Het is essentieel om ondersteunende diensten aan te passen aan de specifieke behoeften van ouder wordende mensen met autisme om hun levenskwaliteit te verbeteren.
Veel oudere mensen in Groot-Brittannië hebben mogelijk autisme zonder dat dit ooit is vastgesteld. Dit veroorzaakt aanzienlijke moeilijkheden in hun dagelijks leven. Uit een recent onderzoek blijkt dat ongeveer 90 procent van de Britten boven de 50 die autisme hebben, niet de juiste diagnose en behandeling heeft gekregen.
Ongediagnosticeerd autisme bij ouderen
Hoewel autisme tegenwoordig vaak bij kinderen wordt vastgesteld dankzij een groter bewustzijn en betere tests, kunnen oudere generaties door het leven zijn gegaan zonder diagnose. Dit gebrek aan erkenning kan leiden tot problemen met werk, relaties en belangrijke levensovergangen zoals de menopauze en pensionering.
De studie, uitgevoerd door onderzoekers van het King’s College in Londen, ontdekte dat mensen met autisme systematisch een slechtere geestelijke en lichamelijke gezondheid hebben dan niet-autisten. Een diagnose is essentieel om toegang te krijgen tot de nodige ondersteuning en middelen.
Gezondheidsverschillen
Bij een heranalyse van de medische dossiers van het Verenigd Koninkrijk schatten de onderzoekers dat een grote meerderheid van de mensen met autisme in de leeftijd van 40-59 jaar (89 procent) en van 60 jaar en ouder (97 procent) geen diagnose heeft.
Het onderzoek toont ook hogere percentages van verschillende gezondheidsproblemen bij mensen met autisme, waaronder angst, depressie, hart- en vaatziekten en neurologische aandoeningen. Het is alarmerend dat deze mensen een groter risico lopen op suïcidale gedachten en zelfbeschadiging en vroege dementie. Hoewel de gemiddelde levensverwachting zes jaar korter is voor mensen met autisme (75 jaar) dan voor niet-autisten (81 jaar), kan dit verschil beïnvloed worden door het hoge aantal niet-gediagnosticeerde gevallen.
Ondersteunende diensten aanpassen
De onderzoekers benadrukken dat het belangrijk is om de impact van ouder worden op mensen met autisme te begrijpen. Ondersteunende diensten moeten daarop worden aangepast. Dit vereist actieve samenwerking met de autismegemeenschap om effectieve interventies te ontwikkelen.
Sociale communicatieproblemen en repetitief gedrag zijn belangrijke kenmerken van autisme, die kunnen leiden tot sociaal isolement en stigmatisering. Deze factoren dragen bij tot meer geestelijke en lichamelijke gezondheidsproblemen, waardoor het voor mensen met autisme moeilijker wordt om hulp en ondersteuning te zoeken.
Overgang in het leven verwerken
Belangrijke levensgebeurtenissen, zoals pensionering of de overgang naar een verzorgingshuis, kunnen aanzienlijke uitdagingen vormen voor oudere mensen met autisme. Abrupte veranderingen in routine en sociale omgeving kunnen overweldigend en stressvol zijn als er geen passende ondersteuning is.
Voorstanders van organisaties zoals de National Autistic Society benadrukken de dringende noodzaak om diagnostische diensten te financieren en ervoor te zorgen dat mensen met autisme en hun gezinnen op tijd de juiste ondersteuning krijgen. Een vroegtijdige diagnose is essentieel om de individuele behoeften te begrijpen en toegang te krijgen tot hulpbronnen die de levenskwaliteit aanzienlijk kunnen verbeteren.
Wil je toegang tot alle artikelen, geniet tijdelijk van onze promo en abonneer je hier!