“Wat willen we? Een RIZIV-nummer! Wanneer willen we het? Nu!” De Franstalige studenten geneeskunde marcheerden gisteren door de Brusselse straten, met Frank Vandenbroucke (Vooruit), de minister van Volksgezondheid, als kop van jut.

• De Franstalige studenten protesteren luidruchtig tegen een mechanisme dat Vandenbroucke wil invoeren dat de Franstaligen moet ‘responsabiliseren’ over hun hoge aantal studenten geneeskunde. Dat zou na 25 jaar communautaire spanning rond het dossier alvast een primeur zijn.
• Alles draait daarbij rond het beperkt aantal plekken voor artsen en tandartsen in dit land: die worden vastgelegd door de Federale Planningscommissie, die zegt hoeveel er nodig zijn, om de kwaliteit van zowel opleidingen als de zorg zelf te waarborgen. Dat werd 25 jaar geleden ingevoerd, maar zorgt sindsdien voor miserie tussen de taalgroepen.
• Want in het Vlaamse onderwijs volgden strenge ingangsexamens, met een numerus fixus, een beperkt aantal plekken. In Franstalig België heeft men dat altijd genegeerd: pas in 2017 kwamen er ingangsexamens, en ook die zijn geen deftige filter, zo blijkt.
• Er studeren nog elk jaar 850 dokters af in Franstalig België, terwijl er eigenlijk maar 500 plaatsen zijn die een RIZIV-nummer kunnen krijgen. Dat aantal wordt door de vingers gezien, tot frustratie van de Vlaamse studenten en de geneeskundeopleidingen. Daar besliste men dan maar ook de regels te breken, en meer inschrijvingen toe te staan.
• Het tegenargument, dat er nu al te weinig huisartsen zijn, gaat daarbij niet op: te veel studenten kiezen net voor specialisaties, zodat ook in Wallonië te weinig huisdokters dreigen rond te lopen straks.
• Vandenbroucke ging dat varkentje eindelijk eens wassen, en had daarvoor de federale regeringspartners ook mee: hij vroeg een stevigere instroomfilter van het Franstalige onderwijs, maar die negeerde andermaal zijn eis, om tegen januari de nodige aanpassingen te doen. Het gevolg is dat Vandenbroucke nu naar een mechanisme van responsabilisering grijpt: elk overtal zal van de toekomstige contingenten artsen worden afgetrokken. Een majeure bedreiging dus voor al wie ambities heeft om dokter te worden, in Franstalig België.
• De Vivaldi-coalitiepartners deden er tot nu toe alles aan om de zaak niet te laten escaleren: het helpt natuurlijk dat MR, PS en Ecolo dezelfde partners zijn die in de Franse Gemeenschap, die het onderwijs organiseert, de plak zwaaien. Want federaal stemden die drie in met Vandenbroucke, maar op dat niveau van de Franse Gemeenschap mort men uiteraard.
• Tegelijk laten ook de Vlaamse studenten geneeskunde, allemaal verenigd in de VASO, van zich horen. “Dit nieuw mechanisme zorgt ervoor dat wie start aan de opleiding, die minstens negen jaar duurt, ook garantie heeft op een RIZIV-nummer bij afstuderen. Een gemeenschap die de federale quota overschrijdt en meer studenten toelaat tot de opleiding kan niet garanderen dat zij later ook mogen starten als arts. Deze oplossing komt dus alle studenten die starten ten goede”, zegt VASO-voorzitter Jonas Brouwers.
• “We begrijpen én delen wel de frustratie van de Franstalige studenten: dit dossier sleept al veel te lang aan. Ze richten hun pijlen echter verkeerd: de fout ligt bij de Franstalige ministers zelf. Generatie na generatie is er onzekerheid over de RIZIV-nummers voor onze Waalse collega’s door het niet respecteren van de federale quota door de Franstalige gemeenschap. De toelatingsproef aan Vlaamse kant moet elk jaar vele studenten teleurstellen, maar het Waalse alternatief is een pak slechter.”