Key takeaways

• De toekomst van ThyssenKrupp Steel is onzeker na recente ontslagen en sluitingen.
• Door het gebrek van het management aan sociale verantwoordelijkheid worden honderden werknemers in Kreuztal-Eichen en Ferndorf bedreigd in hun bestaanszekerheid.
• Investeringen in groen staal door middel van een nieuwe directe reductiefabriek op groene waterstof kan een laatste wanhopige poging zijn om concurrerend te blijven.

Ontslagen en sluitingen

De onzekerheid over de toekomst van ThyssenKrupp Steel in Duitsland is groot na de recente aankondiging van ontslagen en sluitingen, meldt ZDF. In Kreuztal-Eichen, Duitsland, uit Helmut Renk, een 62-jarige oudgediende in de staalindustrie met meer dan vier decennia in de fabriek, zijn frustratie en verontwaardiging. Hij beschuldigt het management van het verwaarlozen van hun sociale verantwoordelijkheid door het in gevaar brengen van de bestaansmiddelen van honderden arbeiders in het kleine Duitse stadje dat sterk afhankelijk is van de fabriek. Op de ooit bruisende locatie in Duitsland, waar 3.000 mensen werkten toen Renk begon, werken nu nog maar 600 mensen en er zijn plannen om de fabriek in 2030 helemaal te sluiten.

Buurgemeenten als Ferndorf, waar 350 werknemers in dienst zijn, maken zich ook zorgen. De burgemeester van Kreuztal, Walter Kiß, een sociaaldemocraat die al 15 jaar in dienst is, waarschuwt voor een domino-effect en voorspelt dat er nog honderden banen zullen verdwijnen in verschillende sectoren die afhankelijk zijn van de staalfabriek. Hij noemt het een enorme klap voor de stad, die het einde betekent van haar industriële erfenis.

Uitdagingen voor ThyssenKrupp Steel

Velen in de regio twijfelen aan de levensvatbaarheid van het “industriële toekomstconcept” van ThyssenKrupp, dat als doel heeft om staal “winstgevend, concurrerend en klimaatneutraal” te maken. Ze wijzen op externe factoren zoals een worstelende auto-industrie, stijgende energiekosten en goedkope staalimport uit China als bijdragend aan de daling. Renk wijt de neergang voornamelijk aan beslissingen van het management in het verleden: onvoldoende investeringen in Duitse faciliteiten en misplaatste miljarden in overzeese ondernemingen in de VS en Brazilië.

Een sprankje hoop ligt in Duisburg-Bruckhausen, waar ThyssenKrupp zwaar investeert in een nieuwe directe reductiefabriek die wordt aangedreven door groene waterstof. Een reductiefabriek is een productiefaciliteit in de staalindustrie die ijzer produceert via directe reductie. In plaats van de traditionele hoogoven, die cokes en steenkool gebruikt, zet een reductiefabriek ijzererts om in direct gereduceerd ijzer met behulp van reductiegas, zoals aardgas of groene waterstof. Dit proces is energie-efficiënter en aanzienlijk milieuvriendelijker, vooral wanneer groene waterstof wordt gebruikt, omdat het de CO₂-uitstoot drastisch vermindert. Reductiefabrieken spelen een cruciale rol in de transitie naar duurzamer en klimaatneutraal staal. Deze technologie is bedoeld om de traditionele kolengestookte productiemethoden te vervangen. De voltooiing van de reductiefabriek is gepland voor 2027 en wordt ondersteund door een subsidie van 2 miljard euro van federale en staatsfondsen. Er blijven echter twijfels bestaan over de marktvraag naar dit “groene” staal en de concurrentiekracht ervan.

Investeren in groen staal

Miguel López, CEO van ThyssenKrupp, trok de levensvatbaarheid van groen staal in het openbaar in twijfel, maar trok zijn verklaring al snel in. Sommigen zien de omschakeling als een laatste wanhopige poging en benadrukken de noodzaak voor ThyssenKrupp om vroeg in te zetten op ‘groen staal’ om een financieel voordeel te behalen.

De toekomst blijft onzeker omdat de onderhandelingen tussen het management en de werknemersvertegenwoordigers op zich laten wachten tot er concrete plannen op tafel liggen. Renk eist transparantie en actie en hekelt het eindeloze gepraat en de passiviteit die het industriële weefsel van Duitsland bedreigt.

Wil je toegang tot alle artikelen, geniet tijdelijk van onze promo en abonneer je hier!