Een studie van de organisatie Wealth-X en investeringsbank UBS biedt een verrassende kijk in het dagelijkse leven van de rijkste 0.00003 procent wereldburgers, de superrijken van deze wereld, zeg maar.

Wat blijkt? Ze leven graag in megasteden, geven niet bijster veel aan goede doelen en houden van sport. Ze verdienden het grootste deel van hun geld op de beurs en treffen nu al voorbereidingen om ook van hun kinderen miljardairs te maken.

De rijkste 0,00003% bezit 4% van de wereldrijkdom

Multimiljardair word je niet op je twintigste, toch niet als je je geld niet geërfd hebt. De gemiddelde leeftijd van de 2.473 rijkste mensen ter wereld is 63 jaar. Hij, want het zijn bijna allemaal mannen, is meestal getrouwd. Hij heeft een kleine 3 miljard euro op de bank staan, waarvan 400 miljoen in cash (op de foto onder Amancio Ortega, de rijkste man ter wereld). Hij heeft ook een diploma van een prestigieuze universiteit aan de muur hangen en is een echte selfmade-man die z’n geld verdiende op de beurs. En dat de rijken steeds rijker worden geldt ook voor deze groep. De rijkste 0.00003% bezit ondertussen al 4% van de totale wereldrijkdom. Daarmee zouden ze 12 keer Apple kunnen kopen of de volledige staatsschuld van de VS aan China terugbetalen. De kans is overigens klein dat ze dat zullen doen.

Deze miljardairs investeren immers ongeveer de helft van hun vermogen in private ondernemingen, vaak ondernemingen die ze zelf opgericht hebben. Ongeveer 20% van hun rijkdom houden ze aan in cash en 5% gaat naar onroerend goed en luxe-activa zoals jachten, privéjets en helikopters. Gemiddeld bezitten ze vier huizen die elk al snel 16 miljoen euro waard zijn.

Het grootste deel van hun rijkdom verwierven deze lucky few tussen hun veertigste en vijftigste levensjaar. Dat deden ze voornamelijk door slim te investeren op de beurs en andere financiële beleggingen. Afgelopen jaren werden ze er wel rijker op maar hun rijkdom groeide niet sneller dan de markt. “Dat komt omdat ze sinds de financiële crisis van 2008-2009 en de daarop volgende problemen in de eurozone erg voorzichtig geworden zijn met investeringen,” zegt Simon Smiles die voor de UBS-bank meeschreef aan het rapport. Ze houden hun geld dus liever in cash aan en door de lage intresten bracht hen dat niet zo heel veel op. [media-credit name=”AFP” align=”aligncenter” width=”720″][/media-credit] Deze superrijken zijn vooral bevriend met… elkaar Maar nog interessanter dan de herkomst van hun geld zijn de passages in dit rapport waarin we lezen hoe de gemiddelde miljardair z’n dagen vult. Zo blijken ze vooral op te trekken met collega-superrijken. “In het algemeen smeden miljardairs vooral banden met personen die hun interesses en mogelijkheden delen,” zo stelt het rapport. (Op de foto onder Bille Gates en Warren Buffett, respectievelijk de op één en op twee na rijkste mannen ter wereld). Ze voelen zich ook op en top wereldburger, landsgrenzen bestaan niet voor deze groep. De meesten leven in wereldsteden zoals New York, Hong Kong en Londen en ze reizen voortdurend tussen deze mega-polissen. Ze komen samen om grote tennistornooien, golfwedstrijden of paardenraces bij te wonen, want de gemiddelde miljardair houdt van sport en dan vooral van sporten waar een zekere exclusiviteit aan vastzit. Andere typische hobby’s van de gemiddelde miljardair zijn: kunst verzamelen, zeilen of met een jacht varen en zelf een vliegtuig besturen. [media-credit name=”AFP” align=”aligncenter” width=”720″][/media-credit]   Een fractie voor het goede doel en een fortuin voor de kinderen En superrijken geven geld aan goede doelen natuurlijk. Maar al die liefdadigheidsevenementen waar ze aan deelnemen kunnen slechts op een minieme fractie van hun rijkdom rekenen. Ze geven hun geld trouwens liefst aan onderwijsinstellingen en dan met name aan de prestigieuze universiteiten waar ze zelf gestudeerd hebben. En ze zijn natuurlijk ook bezig met hun nalatenschap. De meeste miljardairs beginnen dan ook ruim op tijd met het doorgeven van hun activa aan kinderen en kleinkinderen. Zo dragen ze bij aan de snelle groei van een nieuwe groep jonge miljardairs, niet langer ‘selfmade men’ maar kinderen van ultra-rijke ouders. Een uitgebreide samenvatting van het rapport kan je hier lezen.