Straks in Gent: na de hoofddoek, apart zwemmen en mannen die weigeren vrouwen de hand te geven?

De moedige en principiële houding van de gewezen sp.a-voorzitter en burgemeester van Antwerpen Patrick Janssens, heeft electoraal stemmen gekost en dat wil men nu, met het oog op de verkiezingen van 2014, rechttrekken, schrijft Dirk Verhofstadt in De Morgen.  (…) Vrouwen met een hoofddoek aan het loket zijn het begin van een dijkbreuk waarin gelovigen steeds meer speciale behandelingen vragen in naam van God.  Zoals gescheiden zwemmen, het aanleren van het creationisme, het aanvaarden van gedwongen huwelijken, het toelaten van verstotingen, het accepteren van de macht van mannen om te beslissen wat hun vrouwen mogen doen, het weigeren om de hand te geven aan een vrouw.

U moet ophouden met vrouwen als onnozele sukkels voor te stellen die ocharme door u en consoorten moeten gered worden van de onderdrukking door hun mannen, antwoordt Kitty Roggeman in De Wereld Morgen. Die stelling wordt nergens door geen enkel onderzoek gestaafd (enkele gevallen zeggen niets over het algemene) en berust alleen op een misplaatst vooroordeel van u en soortgenoten. Dit is geen attitude een verlichtingsdenker waardig. Precies omdat wij de democratische waarden van onze maatschappij ernstig nemen, verzetten wij ons tegen een zogenaamd bevrijdingsdiscours dat in wezen even fanatiek om zich heen schopt als indertijd de verdedigers van de christelijke waarden. Daar passen wij als progressieve feministen voor.

De hoofddoek wordt niet zelden met geweld opgelegd, schrijft Rudi Dierick op zijn blog. Het zit in een cluster van gender-specifiek gedrag met andere, dikwijls nog belangrijkere keuzen zoals studie, werk en levenspartner. Recent onderzoek en officiële gegevens van openbare overheden tonen dat voldoende aan.

Jullie betoog is daarom, omwille van de harde negatie van die veel minder eenduidige argumenten, enigszins misselijk makend, zeker als we zien wie niet mag genieten van jullie ‘diversiteit’! Want dat pleidooi leverde nog nooit één werkzaam antwoord op voor die 1000-en moslima’s die de hoofddoek niet uit vrije wil dragen, noch voor die 1000-en niet-gesluierde vrouwen die op straat agressief bejegend worden door moslims die menen dat elke niet gesluierden vrouwe niet respectabel is, noch voor die 1000-en moslima’s die wel ‘kozen’ voor een hoofddoek, maar dan enkel ‘om zich te beschermen tegen te agressieve ‘medemoslims’.

Jullie betoog miskent namelijk dat er iets fundamenteel mis zit met de doctrine achter die hoofddoek. En net dat doctrinaire blijkt ook één van de allergrootste struikelstenen in datgene wat de haperende integratie van zovele moslims onderscheid van de gemiddeld gesproken minder problematische integratie van de meeste andere ethnische en culturele minderheden.

Als ongelovige ben ik tolerant tegenover de gelovige, van welke godsdienst dan ook, schrijft Tessa Vermeiren in De Morgen. Maar ik word steeds intoleranter tegen de machinaties van machtsstructuren die religies beheersen en die geen ander doel hebben dan de vrijheid van de mens aan banden te leggen, in naam van iets wat zij god noemen, maar wat in wezen niets is dan een handig middel om mensen angstig, klein en ongelijk te houden. Zijn de voorbeelden op wereldschaal niet legio? (…)  Precies omdat ik mij als jonge vrouw heb bevrijd van de knellende maar schijnbaar zo veilige banden van geloof en kerk, weet ik de vrijheid naar waarde te schatten en zal ik op mijn strepen staan, met andere seculiere humanisten, om de neutraliteit van mijn en uw overheid te handhaven.

Hoeveel context moet een mens eigenlijk negeren, om zo’n beslissing te kunnen nemen? Een man wordt onthoofd in London, in naam van de Islam, en de hoofddoek wordt gedragen, in naam van de Islam. Dit gaat niet over de regenboog T-shirt. Dit gaat over het opgeven van een overheidsmodel dat gestoeld is op de consensus dat het individu in zijn eigen recht bestaat, schrijft Brecht Arnaert op zijn Facebookpagina.

Hoewel die consensus enkel nog nominaal wordt aangehangen, en overheden verworden zijn tot bureaucratische mastodonten, is de oorspronkelijke bedoeling van het instellen van een overheid – hoewel onmogelijk, dat is mijn libertaire overtuiging – wel degelijk het vrijwaren van de individuele rechten van de burger geweest.  Dat is expliciet NIET het uitgangspunt van de Islam. Islam betekent LETTERLIJK onderwerping, en dus is het bevolken van een overheidsapparaat met mensen die dit geloof via symbolen mogen uitdragen, het opgeven van tenminste de intentie om de individuele rechten van de burger te vrijwaren. (…)  Daarbij herinner ik de socialisten aan wat er met hun kameraden in Iran is gebeurd: wie de Islam faciliteert, krijgt het voorrecht om als eerste te worden opgeknoopt.