Afgelopen zondag werden de Spanjaarden vervroegd naar de stembus geroepen, na een zware nederlaag van links bij de regionale verkiezingen, die het politieke landschap grondig door elkaar heeft geschud. Op maandagochtend worden de resultaten nauwlettend gevolgd. En ze zijn niet helemaal zoals verwacht.
Spaanse conservatieve aardverschuiving: tegen alle verwachtingen in verklaart iedereen zichzelf tot winnaar
Waarom is dit belangrijk?
Bij deze verkiezingen was iedereen benieuwd naar de scores van rechtse partijen, vooral die aan de uiterst rechtse kant. De Partido Popular (PP), onder leiding van Alberto Núñez Feijóo, leek bereid om het taboe van een alliantie met het extreemrechtse Vox, openlijk neo-Francoïstisch, te doorbreken, wat betekent dat ze samen een coalitie zouden vormen, 50 jaar na het einde van het Franco-regime. Maar dit scenario lijkt nu minder waarschijnlijk.Onverwachte ineenstorting bij de neo-Francoïsten
- De PP heeft stemmen en zetels gewonnen, maar het rechtse blok heeft geen absolute meerderheid behaald, meldt El País vanochtend. Met 136 zetels zou PP de grootste partij zijn, maar haar potentiële extreemrechtse partner is ingestort: van 52 zetels blijven er slechts 33 over.
- Aan de linkerkant heeft de PSOE van premier Pedro Sanchez 122 zetels behouden, terwijl haar linkse bondgenoot Sumar er nog 31 heeft.
- Er is dus geen duidelijke meerderheid, maar het is overduidelijk dat de conservatieven geen vrij spel hebben. Op maandag is de PP van plan een vergadering van het partijbestuur te houden om haar opties te onderzoeken. Aan de kant van Vox beschuldigt men de PP er al van verantwoordelijk te zijn voor deze ineenstorting van de neo-Francoïstische gelederen, wat niet veel goeds voorspelt voor een potentiële samenwerking.
Alles is mogelijk
Met de linkse en rechtse blokken bijna nek aan nek in hun race om zoveel mogelijk zetels te behalen – waarbij de meerderheid op 176 zetels is vastgesteld – zal er onderhandeld moeten worden. De potentiële bondgenoten hebben momenteel 169 zetels aan de rechterkant, tegenover 153 aan de linkerkant.
- Om de socialististen en Sumar in staat te stellen de regeringscoalitie te herstellen, moeten ze overeenstemming bereiken met de Catalanen van Junts, die sterk gekant zijn tegen de centrale regering. Een optie die echter niet beschikbaar is voor rechts, aangezien Vox diep gekant is tegen de macht die aan autonome regio’s is toegekend, en dus tegen de partijen die de culturele minderheden in Spanje vertegenwoordigen.
- Het nieuw gevormde congres moet voor het eerst samenkomen op 17 augustus.
Het toppunt van ironie: de rechtse partijen hebben de linkse regering beschuldigd van het ondermijnen van de opkomst door deze verkiezingen midden in de zomer te organiseren, terwijl het land te maken heeft met een ongekende hittegolf en historische droogte. Toch zijn zij het die alle inspanningen van links om water te besparen, in de regio’s die van kant zijn verwisseld, ongedaan hebben gemaakt. In Andalusië heeft de conservatieve autonome regering besloten om massaal de illegale waterwinningen van boeren, die voorheen door de PSOE waren gesloten, te legaliseren, waardoor de schaarse wetlands in het zuiden van Spanje worden bedreigd. (as)