In ruil voor de ontmanteling van zijn nucleaire wapens zou Noord-Korea mogelijk van Rusland een kerncentrale hebben kunnen krijgen. Dat voorstel zou Rusland de voorbije herfst aan Noord-Korea hebben gedaan. Dat hebben John Hudson en Ellen Nakashima, defensie-specialisten bij de Amerikaanse krant The Washington Post gemeld. Volgens hen was het aanbod een nieuwe poging om zich opnieuw in nucleaire gesprekken te mengen. Het land wil zich immers in alle geopolitieke knelpunten op de wereld manifesteren. Rusland zou de centrale exploiteren. Alle bijproducten en afval zouden bovendien opnieuw naar Rusland worden afgevoerd.
“Op die manier vermindert het risico dat Noord-Korea de centrale zou gebruiken om kernwapens te bouwen, terwijl het land opnieuw over een energiebron kon beschikken,” zeggen Hudson en Nakashima. Volgens Amerikaanse specialisten de Russische energiecentrale een zeer beperkte hoeveelheid nucleaire bijproducten kunnen produceren.
Opportuniteiten
“De Russen zijn rond Noord-Koreaanse kwesties erg opportunistisch,” getuigt Victor Cha, een voormalige Azië-speciast van het Witte Huis. “Dit is niet de eerste keer dat Rusland in Korea een energiebelang nastreven. Eerdere Amerikaanse regeringen hebben deze Russische toenadering niet verwelkomd. Maar met Trump weet men nooit. Hij houdt zich immers niet aan het traditionele denken.”
Het is onduidelijk of over het Russische aanbod nog steeds wordt onderhandeld. Ook over een eventuele impact op de discussies tussen de Verenigde Staten en Noord-Korea is niets bekend. Specialisten zeggen echter dat Noord-Korea weinig geneigd zal zijn om zijn nucleaire arsenaal volledig op te geven.
Indien Noord-Korea interesse zou hebben in het voorstel, moest het land volgens bronnen aan Rusland een realistisch tijdschema voor zijn nucleaire ontmanteling doorgeven. Volgens experts volgt het plan de blauwdruk van een mislukt akkoord dat toenmalig Amerikaans president Bill Clinton een kwarteeuw geleden met Noord-Korea had proberen te sluiten.
Ook dat akkoord probeerde aan de energiebehoeftes van het Aziatische land tegemoet te komen. “Clinton was bereid om in te stemmen met een beperkt Noord-Koreaans kernenergieprogramma, maar de omgeving van zijn opvolger George W. Bush wou daarmee in geen geval verder gaan,” zegt Duyeon Kim, Korea-expert bij het Center for a New American Security.
Prik
Specialisten wijzen erop dat Rusland al heel lang interesse heeft om een energielink tussen Siberië en Oost-Azië te creëren. “Uit economische overwegingen en veiligheidsredenen wil Rusland een aanwezigheid hebben op het Koreaanse schiereiland,” betoogt Ken Gause, directeur analyse bij het Center for Naval Analyses.
“Rusland heeft aspiraties voor de aanleg van een gaspijplijn die helemaal tot in Zuid-Korea zou reiken. Bovendien deelt Rusland met Noord-Korea een grens. De Russische leiders willen dan ook zeggenschap over de evolutie van de veiligheid in Noordoost-Azië.
Sommige diplomaten menen dat het Russische initiatief een poging zou kunnen zijn om een einde te maken aan de internationale sancties voor zijn interventies in Oekraïne. “Door een succesvolle tussenkomst in Noord-Korea kan Rusland tonen de mogelijkheid en wil te hebben om de wereld te helpen. Dan zouden ze ook kunnen argumenteren om de internationale sancties op te heffen.”
Victor Cha wijst erop dat de Verenigde Staten zich in het verleden altijd hebben verzet om Rusland in het denuclearisatieproces een belangrijke rol te geven. “Dat is ingegeven uit een ingeworteld wantrouwen tegenover Rusland,” zegt hij. “China, een belangrijke speler in de onderhandelingen, heeft zich eveneens verzet tegen een prominente Russische rol.”
“Dat zou Trump echter bijzonder interessant kunnen lijken. Indien hij Rusland op het Koreaanse schiereiland toelaat, kan hij een China een venijnige prik geven. China wil geen Russische aanwezigheid in Korea. Ze zouden dan ook zeker niet tevreden zijn wanneer Rusland zich op de Koreaanse energiemarkt zou kunnen manifesteren.”