Fractieleider Peter De Roover (N-VA) mocht als laatste het woord nemen in de Kamer. Hij nam daar, op onnavolgbare wijze, afscheid van een aantal collega’s.
- “Ik wil Servais Verherstraeten (cd&v) en Catherine Fonck (Les Engagés) bedanken, omdat zij de incarnatie zijn van het mooie begrip “deontologie”. “Mochten wij allemaal Catherine Foncks zijn, of mochten wij allemaal Servais Verherstraetens zijn, dan konden wij met meer kracht en met meer overtuigingskracht al diegenen tegenspreken die, niet zozeer kritiek hebben op het functioneren van het systeem, want dat is een goede zaak, maar die het systeem zelf ondergraven.”
- Het was classic Peter De Roover (N-VA), met een stevig lange zin, die helemaal op het eind van de zitting van het Parlement, als fractieleider van de grootste fractie het laatste woord kreeg, en daar duchtig met bloemetjes gooide. Want ook Groen-fractieleider Wouter De Vriendt kreeg nog lof: “Wij zijn het vaak oneens geweest, mijnheer De Vriendt, maar uw vertrek is geen versterking van het halfrond.” En ook het personeel en de persoonlijke medewerkers kregen lof.
- Eerder had De Roover zelfs een lied ter afscheid verzonnen én voor de Kamer gebracht, naar het voorbeeld van een Australisch politicus, waarbij heel het halfrond in lachen uitbarstte, en de N-VA-fractie bis-nummers vroeg.
Mevrouw Tillieux, president,
het is hoog tijd, sluit nu de tent.
Sommigen komen hier zeker terug,
anderen keren definitief de rug.
We zijn het over veel oneens, maar één ding willen we niet:
dat ik nu verder zing met dit lied.
