Men mag gerust spreken van een motie van wantrouwen tegen ECB-voorzitter Christine Lagarde en bestuurslid Isabel Schnabel. De personeelsvakbond IPSO (International and European Public Services Organisation) van de ECB heeft geen vertrouwen in de leiding van de centrale bank. Want die zou haar eigen personeel niet kunnen beschermen tegen inflatie.

Terwijl de ECB op middellange termijn een inflatie van twee procent verwacht, wordt het personeel ongeduldig. Dat met het oog op de dalende reële lonen. De inflatie in Duitsland bedroeg in oktober dan ook 4,5 procent.

In een e-mail aan haar leden schrijft IPSO dat de door de ECB aangeboden loonsverhoging van 1,3 procent “de lonen niet zou beschermen tegen inflatie”.

“Zelfs als de stijging van de inflatie tijdelijk is, hebben wij geen garantie dat wij onze verliezen kunnen goedmaken.”

Verder in de e-mail staat te lezen “dat de ECB niet in staat of niet bereid is haar eigen personeel te beschermen tegen de gevolgen van inflatie. “

IPSO pleit voor een koppeling van de lonen aan de inflatie in de eurozone. Dit zou bescherming bieden tegen het verlies van koopkracht ten gevolge ervan.

In de jaren zeventig werden de lonen bij een stijging van de prijsindexcijfers, inflatie, automatisch met een vergelijkbaar percentage verhoogd. In de jaren tachtig nam de inflatie ook sterk af. Waardoor de noodzaak om de lonen snel en vaak aan te passen minder urgent werd.

Lagarde wil niet weten van automatische loonindexering

Maar Christine Lagarde – in Duitsland al “Madame Inflation” genoemd – heeft geen hoge pet op van dergelijke indexeringsmethoden. Niet onterecht. Na een verhoging van de lonen door de inflatie, kan de werkgever besluiten de prijzen te verhogen. Om zo zijn winstmarge veilig te stellen. Dit leidt tot meer inflatie en dus weer een loonstijging etc.. Inflatie zou met andere woorden op die manier worden bestreden door ze verder aan te wakkeren.