Voorlopig nog altijd geen witte rook rond het benoemen van topmagistraten.
- Er is al lang heisa rond topmagistraten in Brussel, die teruggaat tot 2014. Toen vernietigde het Grondwettelijk Hof de regeling uit een wet van de regering-Di Rupo van 2012, die net rust had willen brengen bij de topbenoemingen. Maar in het akkoordje daarover was geregeld dat de procureur des Konings en de arbeidsauditeur van het administratief arrondissement Brussel-Hoofdstad altijd enkel Franstalige magistraten konden zijn. “Discriminatie”, stelde het Hof, waardoor het de regeling schrapte.
- Het leidde tot een impasse, onder meer over de nieuwe procureur-generaal voor Brussel: die is afwisselend Franstalig en Nederlandstalig, qua taalrol. In ruil moest dan tegelijk de eerste voorzitter van het Hof van Beroep in Brussel van de andere taalrol zijn. Heel die benoemingscarrousel draaide vast in Brussel, met hoogspanning en niet-benoemingen, en zelfs een procedureslag tot gevolg.
- Vivaldi wilde het finaal regelen, met een nieuw federaal wetsontwerp. Daarbij worden de regels voor talenkennis minder scherp, voor zowel topmagistraten als ook korpschefs: die moeten niet langer volledig tweetalig zijn, vastgesteld na een schriftelijk en mondeling examen. Men spreekt in het nieuwe voorstel van een ‘functionele tweetaligheid’, wat veel vager is.
- Zowel N-VA als Vlaams Belang willen niets weten van een akkoordje, om Vivaldi te helpen. Integendeel: de N-VA trekt naar het Grondwettelijk Hof, om de nieuwe wet aan te vallen. Ze spreken van “een belediging voor de Nederlandstaligen”.
- Vlaams Belang dient vanuit het Vlaams Parlement dan weer een belangenconflict in, een politieke slimme zet: stemt de N-VA dan straks met hen mee, tegen Vivaldi, maar vanuit het Vlaams Parlement, of niet? Want dat is dan weer vervelend voor de meerderheid van Jambon I, in dat halfrond.
