Heel veel heisa, alweer, over het Vlaams Parlementslid Sihame El Kaouakibi, ex-Open Vld, vandaag onafhankelijk. Want ze blijft opnieuw maanden thuis, op ziekteverlof, waarbij ze haar volle wedde als parlementslid krijgt.
- Dat laatste lokt bijzonder veel verontwaardiging uit, met standpunten van opinieschrijvers en schreeuwerige krantentitels als zou ze “enkel voor de postbode nog de deur opendoen”: Het Laatste Nieuws gaat wel erg in detail bij het onthullen van het privéleven van de gevallen politica.
- Blijft het een feit dat El Kaouakibi nog niet veroordeeld is, laat staan in voorhechtenis zit: het parket lijkt niet bepaald snelheid te maken in de zaak. Er is dus weinig dat haar officieel kan aangewreven worden: de onderzoeken lopen.
- De kritiek op haar afwezigheid in het Parlement is gigantisch: zowel Vlaams Belang als PVDA waren bijzonder actief op sociale media om haar te veroordelen en “schande” te spreken.
- Het Vlaams Parlement zelf nam ondertussen al een advocaat onder de arm, om te zien of ze een controlearts kunnen sturen naar El Kaouakibi. Opvallend, want die beslissing is uiteindelijk simpel te nemen: een Parlement regelt haar eigen werkzaamheden. Maar de zaak ligt uiterst gevoelig: waar eindigen dan maatregelen tegen collega-verkozenen? Het lijkt een doos van Pandora, die dan opengaat.
- “Een volksvertegenwoordiger is geen werknemer, maar wel een verkozene van het volk. Als er ergens rekenschap moet worden afgelegd, is het daar. Via de verkiezingen dus”, zo vat Jan Peumans (N-VA) even heel simpel samen wat de spelregels zijn in een democratie. Een ongemakkelijke waarheid, zo lijkt het wel.
- Overigens liggen al jaren hervormingen van het statuut van parlementsleden op tafel, over pensioenen, tot uittredingsvergoedingen. Maar deftige hervormingen zijn er nog nooit gekomen, ook al omdat die (grotendeels) in samenspraak met de andere deelstaten moeten verlopen.
Lees ook:
