Een renegaat is nog erger dan een Turk: Open Vld worstelt met de figuur van Eva De Bleeker (Open Vld). De voormalige staatssecretaris van Begroting krijgt, nu ze de luwte na het ontslag zocht, meer aandacht in de Wetstraat dan ze ooit had toen ze in functie was. Door de oppositie is ze ondertussen bijna heilig verklaard, een martelares die sneuvelde in de strijd om een eerlijke begroting. Voor de Open Vld-fractie in de Kamer en de partijtop is ze de bron van veel ellende: het zijn de lekken uit haar voormalige omgeving, én haar stilzwijgen, die de premier schade berokkenen, zo is daar de lezing. “Ze is alle sympathie kwijt”, zo klinkt het bij Open Vld, nadat Kamerleden haar vroegen om zich publiek uit te spreken over de premier. Maar De Bleeker blijft zwijgen. Fractieleider Maggie De Block (Open Vld) maakte daarop die de interne frustraties publiek, in een bizarre oproep: “De premier wordt hier ongelooflijk beschadigd en leugenachtig genoemd. Dan zou zij toch moeten ingrijpen en dit stoppen?”. Binnen de partij klinkt “dat dat niet doorgesproken was”, maar men deelt de frustratie van De Block: “Dit gaat te ver”. De vraag is of Open Vld niet zo de eigen miserie verder organiseert. Want: als De Bleeker zou spreken, wordt het dan niet nog pijnlijker voor Open Vld?

In het nieuws: Een oproep van De Block aan De Bleeker in Het Laatste Nieuws en Het Nieuwsblad: “Ik moet de moraalridder niet gaan uithangen door haar daarover op te bellen. Ze is al zo lang lid van de partij, ze zou dit vanuit zichzelf moeten doen.”

De details: Na de premier, organiseert de Open Vld-fractie een heftig tegenoffensief: zowel de oppositie, als de media, als De Bleeker moeten eraan geloven.

• Een wel erg opvallend statement, gisterenmiddag, van heel de Open Vld-fractie. Die had 24 uur lang met lede ogen moeten toezien hoe hun kopman, hun onvermijdelijk boegbeeld naar 2024 ook, de premier, gematrakkeerd werd in de Kamer. En nu kwam de tegenaanval.
• Oorzaak was een tijdbom die onvermijdelijk was afgegaan, in de vorm van het lek van de WhatsAppjes tussen het kabinet De Croo en kabinet De Bleeker. Die toonden aan dat er op z’n minst sprake was van verwarrende communicatie, snel heen-en-weer gestuur, en dus een handeling ter goeder trouw, van het kabinet De Bleeker. Maar vooral: de bron van die tijdbom was wel heel evident, met name de eigen voormalige blauwe kabinetsleden.
• Dat die top van het kabinet De Bleeker misnoegd was, omdat hun staatssecretaris moest gaan, en premier Alexander De Croo (Open Vld) alle verantwoordelijkheid op zijn partijgenote afschoof, die ontslag moest nemen, is een understatement. Vier topmensen namen meteen na de exit van De Bleeker zelf ontslag.
• Maar de twaalfkoppige Kamerfractie kwam met een statement, dat de verantwoordelijkheid van de heisa helemaal niet intern legde, maar integendeel een boude aanval op de oppositie inhield:
  • “De onophoudelijke aanvallen van de oppositie worden alsmaar vijandiger en hebben slechts één doel: het beschadigen van de eerste minister, en bij uitbreiding zijn hele regering.”
  • “De oppositie zelf maakt elk normaal debat onmogelijk door ongefundeerd op de man te spelen in plaats van het over de inhoud te hebben.”
  • “Wat we de laatste weken zien, is géén sterk Parlementair werk. Niemand is gebaat bij het opvoerde schouwspel gisteren en vandaag. Uithalen zoals we die gezien hebben van collega’s Sander Loones (N-VA) en Peter De Roover (N-VA) zijn verantwoordelijk voor een verruwing en verharding van het debat.”
  • “Excuses voor de ongefundeerde stemmingmakerij en verdachtmakingen zijn op hun plaats.”
• Die heftige uitval stond in scherp contrast met het complete stilzwijgen van de andere meerderheidspartijen. Niemand van de zes andere coalitiepartners sprong op de bres, om de regering-De Croo I in deze zaak bij te staan. De houding daar is simpel: dit is puur het probleem van Open Vld. Afwachten of debatten vandaag in de Kamer straks daar een ander beeld geven. Vanuit de oppositie werd de uitval, en zeker de eis om “excuses” alvast helemaal weggelachen.

Opvallend optreden: Voorzitter Egbert Lachaert (Open Vld) gaat in de aanval naar de media.

• In De Afspraak kwam Lachaert die tegenaanval kracht bijzetten. Maar opvallend genoeg betrok hij daarbij ook de Vlaamse media in zijn verhaal, met naast hem Isolde Van den Eynde van Het Laatste Nieuws wel in de studio. Dat leverde een felle dialoog op.
  • “Waarom leeft dit onderwerp in Vlaanderen? Omdat je met twee grote oppositiepartijen zit, Vlaams Belang en N-VA. Met een duidelijke agenda naar wat dit land moet zijn en niet meer moet zijn in de toekomst. En die hebben een enorme impact op de media“, stelde Lachaert.
  • “Maar wilt u nu zeggen dat wij een agenda hebben? Dat vind ik wel kwalijk”, antwoordde Van den Eynde.
  • “De impact van die partijen is ook groot. Die oppositierol is niet aanwezig in Brussel en is niet aanwezig in Wallonië. Die discussie heeft daar helemaal niets gegeven”, dixit Lachaert.
  • “Ik hoor hier de insinuatie dat wij de agenda van de oppositie zouden volgen”, stelde Van den Eynde, waarop Lachaert knikte. “Insinueren dat wij de inderdaad grote oppositie volgen, is niet waar. Of ik had vandaag gezegd ‘de premier heeft gelogen’. Wij hebben met een zekere nuchterheid naar die WhatsApp-berichten gekeken. Dit is een insinuatie die ik niet apprecieer en niet pik.”
• Een opvallend moment, zeker omdat met name premier De Croo altijd veel moeite heeft gedaan om de lijnen met de grotere Vlaamse mediaspelers open te houden, deze legislatuur. In die zin zit de Zestien in een heel andere situatie dan bijvoorbeeld ten tijde van voorganger Charles Michel (MR): die raakte met zowat elke Franstalige krant of televisiezender in de knoei. Maar voor De Croo geldt dat zijn partij het hem duidelijk niet altijd makkelijker maakt: een openlijk conflict met een journalist, over ‘partijdigheid’, in de TV-studio’s dan nog, daar valt wel erg moeilijk iets bij te winnen.

De onverwachte zet: Maggie De Block (Open Vld) maakte het nog meer het probleem van alleen de Open Vld.

• Komt daarbij dat ook De Block de premier niet bepaald een cadeautje gaf. Binnen Open Vld, zeker bij de Kamerfractie, leeft immers de afgelopen dagen het gevoel dat De Bleeker zelf, met haar voormalige entourage, mee aan de oorzaak van de schade ligt, die de premier aantast. Want het zijn haar oud-medewerkers die lekken, en het is zijzelf die zich in stilzwijgen hult.
• “De Bleeker liet ondertussen zelf verstaan aan partijgenoten dat ze dit allemaal niet heeft gewild. Maar als collega’s dan vragen om dat ook eens publiek te zeggen, dan doet ze dat niet. Dat maakt dat de woede op Eva in de partij zeer groot is. Intern was men na haar ontslag verdeeld over de vraag of ze had moeten gaan of niet, maar dit gaat nu toch te ver? Ze is alle sympathie bij ons kwijt”, zegt een prominent lid van de Kamerfractie.
• Wat echter niet was afgesproken, was om die interne frustratie ook openlijk te uiten. “Maar Maggie heeft het hart op de tong hé.” En dus gaf fractieleider De Block haar mening aan een paar kranten. Daarbij haalde ze fel uit naar De Bleeker.
  • “De premier wordt al weken verdacht gemaakt op basis van geruchten. De oppositie doet precies alsof ze er bij was. Zij was erbij. Dan verwacht je toch dat ze nu eens vertelt hoe het er echt aan toe gegaan is”, sneerde ze in Het Nieuwsblad.
  • “De premier wordt hier ongelooflijk beschadigd en leugenachtig genoemd. Dan zou zij toch moeten ingrijpen. Zij kan dit stoppen.”
  • “Ze kon niet aanblijven als staatssecretaris omdat ze een fout had gemaakt, een andere begroting indienen dan is afgeklopt binnen de regering, dat doe je niet. Maar er zijn wel duidelijke afspraken met haar gemaakt en zij heeft nog altijd haar rol in de partij. Die partij wordt nu continu aangevallen”, zo klonk het in Het Laatste Nieuws.
• Vanmorgen op Radio 1 was ongetwijfeld al zachtjes vanuit de partij gewezen op het feit dat, door een nieuw spanningsveld te creëren, en de spotlight nu op de partijgenoot te zetten, ze niemand aan het helpen was. En dus klonk De Block nog steeds bijzonder combattief over de oppositie, maar ook politieke analisten (“Wie is Carl Devos? Die was daar niet. Die komt soms ne keer naar ons kijken vanop het eerste verdiep in de Kamer.”), maar werd de boodschap over De Bleeker wat bijgestuurd.
• “Het is voorbij denk ik. Ze had dat kunnen doen, daarover spreken. Ik had dat wel gedaan in haar plaats, ik heb ook wat ervaring op kabinetten. Maar ik ga haar niet onder druk zetten”, zo stelde De Block.

De essentie: Als De Bleeker spreekt, dreigt De Croo helemaal niets te winnen.

• De woorden van De Block doen verbazen. Want dat er afspraken gemaakt zouden zijn, om haar een rol in de partij te geven, is maar zeer de vraag. Een plaats als lijsttrekker in 2024, dat wilde Lachaert bij haar exit niet publiekelijk garanderen voor De Bleeker. Maar die wordt ondertussen in Vlaams-Brabantse afdelingen wél op handen gedragen, na wat gebeurde.
• Maar vooral de these dat De Bleeker nu zomaar op het toneel zou verschijnen, en in één grote beweging alle schuld op zich nemen over de “materiële fout” in de begroting, is onwaarschijnlijk. De analyse die achteraf in het kamp rond De Bleeker is gemaakt, was snoeihard: uitgerekend het groepje mensen, die als enigen binnen Vivaldi een beetje behoorlijk met de begroting wilden omgaan, werd botweg aan de kant gezet, leefde daar als gedachte.
• En bovendien gebeurde dat op zo’n bittere manier, met een exit-scenario dat geforceerd werd door Lachaert en De Croo, en waarbij De Bleeker nog niet de tijd kreeg om afscheid te nemen, dat het diepe wonden sloeg. Het is dus maar zeer de vraag met welke ‘waarheid’ De Bleeker dan naar buiten zou komen, als ze een beetje trouw wil blijven aan zichzelf en haar voormalige entourage.
• Maar hoe dan ook heeft Open Vld met haar wilde aanval, naar media, oppositie én De Bleeker, andermaal gedaan wat best niet gebeurt wanneer men in crisis is: zelf het strovuur blijven voeden. Net nu de oppositie hun motie van wantrouwen weggestemd zou zien, en de meerderheid stilzwijgend zou overgaan tot de orde van de dag, komt dit er weer bij.
• Met het debat over de begroting dat ten gronde nog gevoerd moet worden in aantocht, allerminst goed nieuws dus. Zeker omdat ook de wet op de accijnzen, die de verlaging op de btw moeten vervangen, zo goed als klaar is. Die accijnzen zullen getrapt worden ingevoerd, én op het prijsniveau van 2021. En dat vanaf maart 2023. Dus dat er een extra tekort bijkomt in de begroting daardoor, dat straks al veel scherper te berekenen valt, staat buiten kijf. Of hoe De Bleeker dan andermaal kan aangeroepen worden, als de beleidsmaker die destijds wél gelijk had.

Genoteerd: Andermaal zetten de Duitsers zich in het middelpunt, op een Europese top. Olaf Scholz graaft zich in.

• Het autoverkeer is na Good Move in Brussel vandaag best nog wat meer gewaarschuwd, met de Europese Top in de Wetstraat als voornaamste reden. In de hoofdstad komen de regeringsleiders van alle Europese lidstaten bijeen. Premier Alexander De Croo (Open Vld) kan daardoor vanmiddag niet naar de Kamer. De EU-leiders komen praten over de vlucht van techbedrijven naar de VS, bijkomende steun aan Oekraïne en onvermijdelijk, de huidige energiecrisis.
• In dit dossier, maar eigenlijk in elk, zijn de ogen vooral gericht op de Duitse bondskanselier Olaf Scholz. Zo is het Duitsland dat zich al maanden als een duivel in een wijwatervat weert tegen een prijsplafond op gas. Duitsland, dat uiteraard diepe koffers heeft, vindt het plafond dat nu op tafel ligt te laag. Maar Scholz moet opletten: hij kan wel weggestemd worden met een gekwalificeerde meerderheid in het dossier. Dat is politiek ‘not done’, maar wel een mes op de keel.
• Hoe dan ook zegt het iets over hoe anders de huidige bondskanselier zich gedraagt dan zijn voorganger Angela Merkel. Die redeneerde vaak erg ‘Europees’ eerder dan in het Duitse belang. Bij Scholz is die reflex manifest veel minder. Bewijs daarvan is de massale energiesteun die het land nu haar gezinnen en bedrijven toestopt. Dat laatste maakt dat onder meer de Belgische industrie het bijzonder lastig heeft om tegen Duitse spelers te blijven concurreren.
• En eenzelfde vaststelling in een heel groot ander dossier: de Amerikaanse miljarden voor hun tech-sector. Margrethe Vestager, de Eurocommissaris voor Concurrentie, komt langs om een antwoord te formuleren op het Amerikaans initiatief om meer techbedrijven naar the States te lokken. De Biden-administratie maakte zo maar liefst 369 miljard dollar vrij aan subsidies en belastingvoordeel voor techbedrijven, om de gevolgen van de huidige energiecrisis en inflatie te counteren.
• Europa moet wel op een of andere manier volgen, om te vermijden dat alle Europese techbedrijven de grote plas oversteken. Om een ware handelsoorlog te vermijden, nota bene met de grootste bondgenoot buiten de Unie, wil Europa vooral de technologiebedrijven die helpen bij de groene transitie, een duwtje in de rug geven.
• Maar kijk: ook over de techbedrijven wordt Duitsland de grootste drempel. Scholz maakte al geld vrij, vanuit de Duitse pot, om zijn industrie te beschermen, en wil die bescherming dan ook meer vanuit de lidstaten regelen, in plaats van daar Europa een grotere rol in te laten spelen. De reflex is enigszins logisch: als de centen volgens een Europese verdeelsleutel worden opgehaald, moet Duitsland veel bijbetalen voor de techbedrijven van andere lidstaten.

Wel opvallend: Neen, voor de PS hoeft het krantencontract niet naar Bpost te gaan. Zeggen ze.

• Het is een publiek geheim dat Bpost, met haar 26.000 personeelsleden, een bijzonder belangrijk dossier is voor de PS. Met Audrey Hanard hebben ze bovendien de voorzitter van de raad van bestuur, en iemand die een sleutelrol speelde in het recente schandaal rond het krantencontract.
• Over dat contract vocht de PS een oorlog uit met de liberalen, tijdens het laatste begrotingsconclaaf. Daar drongen onder meer Vincent Van Quickenborne (Open Vld) en David Clarinval (MR) hard aan om dat contract te schrappen, en de distributie van de kranten en tijdschriften zo aan een privéspeler te laten. Maar voor de PS was dat toen onbespreekbaar: het ging om veel jobs bij Bpost, zo’n 2.000 zegt men, met een stevig sociaal statuut.
• Uiteindelijk moest men een verlaging van het contract slikken, dat krimpt van 175 miljoen euro naar 125 miljoen. Dat dat zomaar kan, is veelzeggend over de nettomarge die Bpost op het contract zou hebben. Insiders beweerden dat het een effect van zo’n 100 miljoen op de EBITDA van het bedrijf had: een bijzonder lucratieve deal dus, of een verkapte vorm van staatssteun, wat tegen alle EU-regels ingaat.  
• Maar kijk, de recente gebeurtenissen rond Bpost, waar de CEO Dirk Tirez moest opstappen, blijken toch één en ander in beweging gezet te hebben. In de Kamer antwoordde de PS-vicepremier en bevoegde minister van Werk Pierre-Yves Dermagne wel duidelijk. “Het is niet noodzakelijkerwijze Bpost dat opnieuw dat het nieuwe contract zal hebben. Het is de ministerraad die de beslissing zal nemen”, zo stelde Dermagne, op vraag van Michael Freilich (N-VA).
• Die stelde zich wel de vraag “wie dan wel het contract kan halen, als er maar één kandidaat is”. En pijnlijk detail: de enige mogelijke concurrent, PPP, wordt uitgerekend nu wel genoemd in het onderzoek naar marktafspraken van de waakhond BMA, rond de vorige aanbesteding van dat contract. Zij zouden verzocht geweest zijn om niet mee te bieden, wat ze uiteindelijk ook niet deden.
• De huidige concessie (de officiële term voor dat krantencontract) loopt af op 31 december. Die is verlengd tot 2023, omdat men net er 50 miljoen in snoeide bij de begrotingscontrole in oktober. De nieuwe gunningsprocedure loopt dan in 2023. Ook de Europese Commissie zal dan de zaak bekijken, met veel aandacht, gezien het onderzoek. 

Genoteerd: Zuhal Demir (N-VA) oogst een berg kritiek van Groen, cd&v en PVDA.

• Relletjes (op sociale media) zijn er elke dag tussen politici in de Wetstraat. Daarbij is het vooral interessant te zien wie dan naar wie schiet, om de temperatuur wat te voelen tussen partijen.
• Aanleiding was deze keer een uitsprak van Vlaams minister Zuhal Demir, een kopstuk van N-VA, die bij de Vlaams-nationalisten eerder bekend staat als van de “zachte flank”. Maar in Knack bouwde ze een redenering op die niet bepaald als ‘soft’ werd gelezen. Vlaanderen staat volgens haar onder druk, om de open ruimte te behouden, maar tegelijk de druk van migratie, en met name de huidige vluchtelingenstroom aan te kunnen.
• “Onze open ruimte en ook onze voorzieningen staan op alle vlakken onder druk: van opvangcapaciteit voor vluchtelingen, over de bevolkingsgroei tot de veestapel. Het is misschien een rare vergelijking, maar wij kunnen hier ook geen miljoenen varkens houden. Ik kan geen lappen grond bijmaken, we kunnen in Vlaanderen nu eenmaal niet alles doen.”
• Meteen volgenden de reacties. “Walgelijk, woorden doen ertoe”, zo stelde Groen-co-voorzitter Jeremie Vaneeckhout. “Migratie linken aan ruimtetekort in Vlaanderen is erg kwalijk en nergens op gebaseerd. Het non-beleid qua betonstop proberen maskeren op kap van vluchtelingen is echt ongezien.” Ook die andere co-voorzitter, Nadia Naji sprak van “vandaag weer een nieuw degoutant dieptepunt”. Opvallend, net omdat de politiek directeur van de partij, Bogdan Vanden Berghe, nog dit weekend, en Björn Rzoska, de Vlaams fractieleider, de deur net openzetten voor coalities in respectievelijk Antwerpen en Vlaanderen, mét N-VA.
• Bij PVDA beschuldigde Jos D’Haese dan weer Demir van een perfide spelletje: “Altijd maar weer mensen tegen elkaar opzetten, zelfs als het gaat om vluchtelingen die in de vrieskou buiten slapen. Dat is niet raar voor Vlaams-nationalisten. Dat is een bewuste strategie. Degoutant.”
• Ook heel felle reacties bij cd&v, waar zowel de voorzitter als een reeks Parlementsleden in de aanval gingen: “Vergelijkingen met varkens, moet dat? Niet raar, gewoon ranzig”, zo tweette Sammy Mahdi, de cd&v-voorzitter.
• Ook staatssecretaris voor Asiel en Migratie Nicole de Moor liet zich gelden. “Mensen vergelijken met varkens? Is dat hoe we het migratiedebat willen voeren? Woorden doen ertoe”, zo sneerde ze.

Genoteerd (2): Ook de Moor oogst een berg kritiek, dan weer van N-VA en Groen.

• Geheel voorspelbaar reageerde Demir daarop weer fel, met een andere aanval. “Nergens stel ik asielzoekers gelijk aan varkens.” Ze noemde dat “een absurde beschuldiging, die alleen maar de aandacht wil afleiden van het echte probleem”.
• En dat is volgens haar “de illusie dat we in ons land oneindige asieltoestromen aankunnen”. “Leg dan eens uit waarom zoveel mensen, zelfs kinderen, op straat moeten doorbrengen ‘s nachts. Uw regering behandelt deze mensen mensonwaardig. Zij betalen mee de prijs van het non-beleid”, zo haalde Demir uit naar de federale regering, en staatsecretaris de Moor.
• Het moet gezegd, ook in de Kamer klopt N-VA steeds feller op dat dossier. Hun migratiespecialist Theo Francken (N-VA) pakte al meermaals de Moor aan, omdat die de opvang voor minderjarigen bij de vriestemperaturen niet zou georganiseerd krijgen. Zo krijg je daar, over dat opvangprobleem, een beetje een vreemde coalitie van N-VA en Les Engagés, maar ook DéFI, die vanuit de Franstalige oppositie hierover klagen, net als PVDA-PTB.
• Zeker in Franstalig België is het hoe dan ook meer een thema: de sans-papiers leefden daar ook veel sterker. Vanmorgen nog schreef La Libre in haar edito een vlammend pamflet daarover voor de Vivaldi-ploeg: “Sinds enkele weken waarschuwen basisorganisaties politici: gaan we wachten tot iemand sterft voordat we in beweging komen?”
• Ook binnen de meerderheid is er wel wat onrust over de aanpak. De PS probeerde met Brussels burgemeester Philippe Close (PS) een noodplan uit te rollen: ze hebben sinds kort zo noodopvang op de Heizel, voor daklozen.
• Maar vanmorgen kwam vanuit de meerderheid een snoeiharde aanval op de Moor. Groen kwam met een persbericht: “De grenzen van het fatsoen rond de opvangcrisis zijn al lang overschreden”, zo zegt Naji.
• “We hebben lang achter de schermen gewerkt, in de hoop sneller gehoor en oplossingen te vinden. Maar ons geduld is op. Het mag ondertussen wel duidelijk zijn dat de oplossingen van staatssecretaris De Moor lang niet voldoen.”
• Voor Groen is het nu tijd dat de Moor publieke gebouwen én mensen “opvordert om opvang te voorzien”. Binnen de regering besliste men een maand terug om meer op Defensie te leunen, voor plekken. Tegelijk ging via Petra De Sutter (Groen) op Ambtenarenzaken extra personeel gevonden worden. Vraag is of Vivaldi nu de oproep van Groen zal volgen.

Genoteerd (3): Ook de Moor schiet terug.

• Net zoals Demir laat ook de Moor niet over zich heenlopen. Ze schiet met scherp terug naar Naji en Groen: “Wat mij stoort is dat er te pas en te onpas wordt gezegd dat kinderen op straat slapen bij -7 graden. Fakenews verspreiden is echt niet zo moeilijk. Maar dit klopt gewoonweg niet.”
• “Door de inspanningen van de laatste dagen kan iedereen naar een bed worden toegeleid. In Brussel hebben we snel extra plaatsen in de daklozenopvang gemaakt waardoor niemand op straat moet blijven slapen, met de hulp van Brussels burgemeester Close. Dat gebeurt in samenwerking met Defensie en de Civiele Bescherming”, zo zegt de Moor.
• Dat zijn volgens haar 150 extra plekken, om mensen van de straat te halen in de kou. Al kan men uiteraard niemand dwingen om in de opvang te gaan, wat verklaart dat sommigen nog in het straatbeeld blijven. Maar er komen nog meer bedden bij: “Wij investeren in die plaatsen en dragen bij in de kosten. Daarmee kunnen mensen tijdelijk in nachtopvang blijven in afwachting van een reguliere opvangplaats bij Fedasil”, zegt de Moor.

Zoals verwacht: Opnieuw een voetbalmatch van Marokko, opnieuw rellen in België. In Frankrijk valt zelfs een dodelijk slachtoffer.

• Het gaat maar door: al tijdens en zeker na het affluiten van de voetbalmatch Marokko-Frankrijk, de halve finale van het WK in Qatar dat in het voordeel van de Fransen uitdraaide, kwam het tot stevige rellen. Niet alleen in Brussel en Antwerpen, maar ook in Frankrijk gingen ‘fans’ aan het rellen.  
• Ook bij vorige wedstrijden van Marokko had men geprobeerd om via een menselijke ketting de amokmakers te scheidden van de oproerpolitie, maar dat bleek deze keer niet erg succesvol. Ook deze keer waren er vooral in Brussel en in mindere mate ook in Antwerpen weer confrontaties. Bengaals vuur vloog richting de politie, in de hoofdstad raakten twee voertuigen van de ordediensten beschadigd. In Antwerpen waren er een paar kleine incidenten met de politie.
• Die zette het waterkanon in om aangestoken brandjes te blussen en de relschoppers op afstand te houden. Met traangas, charges en politiehonden werden de heethoofden samengedreven, 300 relschoppers werden in totaal opgepakt in België. Alweer. 
• Ook in verschillende Franse steden kwam de jeugd op straat na de wedstrijd, waarbij de woede zich keerde tegen alles wat Frans is. In Montpellier kende het tumult een dodelijk slachtoffer: een auto werd omsingeld door relschoppers, die probeerden een Franse vlag uit de auto te sleuren. De bestuurder slaagde in paniek en gaf gas; een 14-jarige jongen kwam onder de wagen terecht en werd zwaargewond naar het ziekenhuis gebracht, maar alle hulp kwam te laat.
• Zaterdag speelt Marokko een laatste match, dan in de troostfinale tegen Kroatië. De vraag blijft hoe het telkens mogelijk is, dat match na match de rellen uitbreken, en men systematisch geen controle over de zaak krijgt: zeker voor Vlaams Belang is dit WK daarom een droomeditie geworden. Zij konden telkens zieltjes winnen.