Moest ze nu gedwongen opstappen, of is ze zelf gegaan? Die vraag blijft toch wat nazinderen bij Groen, één dag na het afscheid dat Meyrem Almaci zelf helemaal choreografeerde. Daarbij nam ze haar partijtop niet in vertrouwen: die wisten wel dat ze wilde gaan, maar niet wanneer.
- Toch lopen de versies uiteen. “Ik weet wel dat ze het anders gaan proberen vertellen, maar ik heb die beslissing zelf genomen, en was er eigenlijk al langer zelf uit dat ik het zo wilde. Alleen kwam het goede moment er nooit. Er was geen energiedeal in het najaar, de nieuwjaarsreceptie ging op het allerlaatst niet door vanwege corona, en ook nu bleef de discussie rond de energiemix maar aanslepen”, zo stelt Meyrem Almaci zelf over haar vertrek.
- Dat werd afgelopen zomer in een kleine kring besproken binnen de partijtop. Maar ook signalen uit de fracties waren duidelijk: het draagvlak voor de voorzitster was weggeërodeerd. Of Almaci zelf zich daar echt veel van aantrok, is maar de vraag: de relaties waren al veel langer moeilijk, haar tocht als voorzitter altijd al eenzaam.
- “Maar er is toch echt wel serieus gebeukt deze keer, om duidelijk te maken dat het zo niet verder kon. Maar telkens werd er geaarzeld, uitgesteld. Een heel zenuwslopende periode”, zo is bij een insider te horen. Want het klopt dat telkens maar ‘vertrekpunten’, zowel eind vorig jaar, als begin dit jaar, gemist werden, en Almaci bleef zitten. “Ik wilde zelf liever vroeger dan later weggaan”, zo stelde ze daar gisteren zelf over. En het moet gezegd: iedereen wijst op hetzelfde dossier als boosdoener. Het terugdraaien van de kernuitstap moest eerst geslikt worden, liefst door de oude voorzitter.
- Hoe dan ook: feit is dat met het vertrek van Almaci toch plots een pak mensen naar elkaar kijken. Wie neemt de fakkel nu over en met welke koers of strategie in de hand? Want het voorzitterschap is tegelijk ook wat een vergiftigd geschenk, met peilingen voor Groen op onweer en een moeilijke positie in de regering.
- Naast de usual suspects die circuleren als namen, fractieleiders Wouter De Vriendt en Björn Rzoska, met outsider Kristof Calvo, komen ook twee figuren steeds meer op het voorplan: Jeremie Vaneeckhout, die ooit ondervoorzitter was, en partijdirecteur Bogdan Vanden Berghe. Mogelijks presenteren die zich als duo.
- “Allemaal toch wat voorspelbare namen, die geen van allen onze partij een stroomstoot kunnen geven. Wat als men Jessika Soors nu eens zou overtuigen om terug te keren? Dat zou pas een stunt zijn”, zo stelt een ervaren Parlementslid van Groen. Soors verdween uit de Kamer na de vorming van Vivaldi, om woordvoerder en kabinetschef te worden bij staatsecretaris Sarah Schlitz (Ecolo). Dat werd algemeen gezien als een signaal van onvrede over de koers van Almaci.