Verschillende Vlaamse steden en gemeenten tonen interesse in de ‘Trajectcontrole as a Service’ (TAAS). Via de TAAS kunnen gemeenten beroep doen op externe partners die alle nodige faciliteiten voorzien voor trajectcontroles. Dankzij die uitbesteding sparen gemeenten heel wat geld en middelen uit, maar per boete stroomt 24 euro naar de bedrijven waar de gemeente mee samenwerkt. Daarmee komen verkeersboetes in een soort winstmodel terecht.

Verkeersovertredingen als GAS-boetes

Sinds 1 februari 2021 mogen steden en gemeenten in alle zones-30 en -50 lichte verkeersovertredingen via de GAS-boetes innen. Daarmee krijgen de gemeentes extra autonomie in het invoeren en innen van verkeersboetes, ook de opbrengsten van de boetes gaan rechtstreeks naar de gemeenten in plaats van naar een federaal boetefonds. Gemeentes die ervoor kiezen om de lichte overtredingen via GAS-boetes te innen, moeten wel zelf instaan voor de faciliteiten van trajectcontroles.

De camera-apparatuur en het onderhoud ervan kosten een flinke duit, in Gazet van Antwerpen spreekt Bonheidens schepen Bart Vanmarcke (Open Vld) over een budget van 180.000 euro voor slechts drie trajectcontroles. Om die kosten op te vangen, is het voor gemeentebesturen mogelijk hiervoor een publiek-private samenwerking aan te gaan, de lokale overheid werkt dan samen met een private partner. De uitvoering van voormalige overheidsdiensten, zijn voortaan gedeeltelijk in handen van privébedrijven.

Consortium van drie bedrijven

Om verschillende steden en gemeenten een PPS aan te bieden voor de lichte verkeersovertredingen, sloegen de drie bedrijven Trafiroad, Macq Mobility en InTouch de handen in elkaar om ‘Trajectcontrole as a Service’ aan te bieden.

De drie bedrijven voorzien de installatie en het onderhoud van de camera’s, technische infrastructuur en alle nodige software waarmee Bonheiden in 22 straten trajectcontroles kan uitvoeren. De gemeente hoeft enkel de nodige elektriciteit te voorzien om alle apparatuur draaiende te houden én een ambtenaar aanstellen die zich met de verwerking van de boetes bezighoudt, alle andere kosten en zorgen zijn voor de private partners.

Die uitbesteding bespaart het gemeentebestuur dus van heel wat geld. Door het uitgebreide netwerk van trajectcontroles hoopt het gemeentebestuur van Bonheiden de verkeersveiligheid in de gemeente te bevorderen.

24 euro per boete

In ruil vragen de drie bedrijven 24 euro per boete, de GAS-boetes van de gemeente bedragen minimaal 53 euro en maximaal 163 euro (vanaf een hoger bedrag komt het parket tussen). Hier wringt het morale schoentje, aangezien de drie bedrijven een toeslag per boete vragen, wordt er een zeker winstmotief aan het systeem toegevoegd. Hoe meer boetes worden uitgeschreven, hoe groter de opbrengst voor de private bedrijven.

N-VA Bonheiden voerde alvast oppositie tegen het beleid door erop te wijzen dat hiermee de indruk wordt geschapen dat de gemeente geld uit zakken van zijn burgers slaat. Dat er nu winst gemaakt wordt op ongewenst gedrag van burgers schept alleszins een vreemde indruk.

In De Tijd toont Rob Versmissen, TAAS-projectmanager bij Macq Mobility, zich bewust van de ietwat vreemde logica: “We weten dat de inkomsten gaan dalen met de tijd, maar gemeenten denken goed na over de locatie van de trajectcontroles. Het gaat altijd om probleempunten waar we denken onze investering terug te kunnen verdienen. Een TAAS-contract duurt daarom ook minstens zes jaar.”

De gemeente Bonheiden is de eerste Vlaamse gemeente die aan het project meewerkt. Naast Bonheiden zouden ook twee andere gemeenten een contract gesloten hebben met TAAS.