De EU gooit haar poorten open voor Oekraïense vluchtelingen. Afgelopen zondag besliste men, op voorstel van België met staatssecretaris voor Asiel en Migratie Mahdi aan tafel, om via een nooit voorheen gebruikte richtlijn een speciaal statuut aan Oekraïners te geven. Zij hoeven geen asielprocedure te doorlopen, maar mogen, eens binnen in de EU, gewoon drie jaar blijven.

• Men gaat ervan uit dat het merendeel van de vluchtelingen in Polen blijft, maar de ramingen lopen tot 7 miljoen mensen: een immense groep dus, die niet enkel in het buurland kan opgevangen worden.
• België maakt zich klaar voor een golf, en Mahdi maakt daar gebruik van om een opvangcampagne te lanceren van onderuit, bij burgers zelf: al wie wil, kan in zijn huis een vluchteling uit Oekraïne opvangen, door zich bij de gemeente aan te melden. En uiteraard hoort daar een hashtag bij, #plekvrij, zodat de campagne ruchtbaarheid kan krijgen, maar mensen ook hun gulheid instant kunnen omzetten in sociale status op Facebook, Twitter en Instagram.
• Voor de jonge christendemocraat, en bij uitbreiding heel Vivaldi, is deze crisis een uitstekende kans om zijn harde imago rond Asiel en Migratie wat bij te schaven. Vorige zomer leidde een hongerstaking van mensen zonder papieren tot een regeringscrisis, waar de Franstalige socialisten en de groenen tegenover de rest van de regering kwamen te staan.
• Mahdi toonde zich daar, zeker in de Franstalige media, van zijn scherpste kant: hij kon en zou niet plooien. Daarbij kreeg hij meermaals het verwijt “een Theo Francken-bis” te zijn. Uiteindelijk moesten de sans-papiers inbinden, zonder toegevingen.
• Nu waait de wind in Europa helemaal anders: de Oost-Europese landen maken er net een erezaak van vluchtelingen op te nemen. Maar ook binnen CD&V was er al langer de overtuiging dat bij deze crisis de barmhartigheid de bovenhand moest krijgen. Voor de Vivaldisten dekt Mahdi op moderne wijze nu die softe kant van het conflict.