Koen Geens (cd&v) neemt afscheid. Nadat hij bij de verkiezingen van juni niet verkozen raakte als lijstduwer op de Europese lijst, is het voor hem afgelopen. Van bijna premier tot nu naar de uitgang geduwd: Geens laat het niet aan zijn hart komen.
Gelezen: Koen Geens blikt terug op zijn carrière in een interview met De Standaard.
- “Ik gunde Wouter Beke het (Europees, red.) lijsttrekkerschap, zoals de partij wilde. Ik respecteer Wouter. Hij is een vriend”, vertelt Geens. Dat ging ten koste van zijn eigen dromen, want Geens was graag Europarlementslid geworden. Het mocht niet zo zijn, en daar heeft hij vrede mee. “Het moeilijke aan een krimpende partij is om de jongeren niet in de weg te lopen. Als je hen wil laten komen, moeten de ouderen plaats maken”, weet hij.
- Geens zat in de regering-Di Rupo als minister van Financiën en daarna in de regering-Michel als minister van Justitie. In volle regeringscrisis in januari 2020 wordt hij, totaal onverwacht, door de koning het veld ingestuurd om te pogen de plooien glad te strijken als koninklijk opdrachthouder. Dat zal hem niet lukken, maar zijn werkmethode oogst veel lof. Zoveel zelfs, dat sommigen in hem de toekomstige eerste minister zien.
- Geens komt daar nu zelf op terug: “De PS en de MR wilden op een bepaald moment dat ik Vivaldi zou leiden. Ik heb dat niet gedaan. Ik wist dat het ten koste zou gaan van mijn verhouding met mijn partij, zoals het uiteindelijk Alexander De Croo met Open Vld is vergaan“.
- Het tekent Geens: hij stelt zijn partij voor zichzelf. “Ik zie mijn partij graag. En in een relatie met twee moet je altijd hopen dat jij degene bent die de ander liever ziet”.
Loyaal gedrag
Genoteerd: Geens blijft, zij het beheerst, toch anders denken.
- Over de manier waarop er soms bitsig met elkaar werd omgesprongen binnen de regering geeft Geens toe dat hij erdoor “heeft zitten wenen”. Aan de ene kant vond hij het moeilijk om te zien hoe De Croo werd aangevallen door zijn coalitiegenoten. En aan de andere kant vond hij het moeilijk om te zien hoe er werd omgesprongen met de ontslagen van Sarah Schlitz (Ecolo) en Eva De Bleeker (Open Vld).
- “In een ploeg gedraag je je loyaal, vecht je voor elkaar. Anders is er geen heil. Ik heb geen begrip voor ministers die zich profileren ten koste van de eigen regering”, haalt Geens aan.
- Opmerkelijk ook in het interview is dat Koen Geens een lans breekt voor een uitbreiding van de euthanasiewetgeving voor psychisch lijden. Omwille van de wilsbekwaamheid moet een persoon met dementie al in een vroeg stadium om euthanasie vragen. Geens vindt dat jammer: “De effectieve beslissing zou aan de familie en artsen kunnen worden gelaten, als de persoon daartoe een duidelijk mandaat heeft gegeven op een moment dat hij nog helder is”.
- Daarmee gaat Koen Geens in tegen een conservatievere stroom binnen zijn partij, die nog wel eens op basis van religieuze gronden tegen een uitbreiding van euthanasie is. Onlangs doemde de vraag op of cd&v de ‘C’ van ‘christelijk’ niet moet laten vallen. Volgens Geens is dat een vraag voor de nieuwe generatie. “Ik ben allerminst fanatiek over die C”, haalt hij aan, “maar ik vind wel dat de christelijke inspiratie moet blijven”.
