Japan heeft de voorbije periode een economische glansprestatie laten optekenen. Na de crash van de Japanse economie op het einde van de jaren tachtig vermoedde immers nagenoeg iedereen dat het land zich van die klap nooit zou kunnen herstellen. Toch heeft Japan dat volgens Matt O’Brien, economisch redacteur van de Amerikaanse krant The Washington Post, met brio gedaan.

Het land is er immers in geslaagd om het verloren terrein van de zogenaamde Lost Decade, de aanhoudende periode van stagnatie die na de economische crash volgde, ruimschoots goed te maken.

Crisis

“Japan loopt vaak voor op de rest van de wereld,” aldus Matt O’Brien. “Dat geldt voor robots en smartphones, maar ook de economische crisis viel in Japan veel vroeger dan in de andere landen. De Japanse crisis was gigantisch.”

“Volgens Richard Koo, econoom bij Nomura, heeft de Japanse crash drie keer meer rijkdom vernietigd dan de Verenigde Staten verloor bij de crash van Wall Street bijna negentig jaar geleden. Het is dan ook al behoorlijk indrukwekkend dat de Japanse economie in de jaren negentig niet helemaal in verschrompeld, maar slechts gedurende een periode van enkele jaren ophield met groeien.”

“Die oplossing ging uiteraard ten koste van een gigantische schuldenopbouw die nodig was voor de lancering van allerlei stimuleringsprojecten,” erkent O’Brien. “Dat is echter beter dan dezelfde bedragen aan werkloosheidsuitkeringen te verliezen.e

“Japan heeft dan ook slim gehandeld door de achterstand van zijn economie zoveel mogelijk te beperken. Dat heeft het land nu ook toegelaten om die achterstand op te kunnen halen. Tijdens de jaren negentig is Japan economische 14 procent minder gegroeid dan de Verenigde Staten, maar die kloof is nagenoeg helemaal verdwenen.”

Vrouwen

“Wellicht moet nu worden toegegeven dat Japan het vijftien jaar geleden – het moment dat het herstel van het land van start ging – niet zo slecht deed als iedereen dacht,” beklemtoont O’Brien. “Bovendien heeft het land de voorbije vijf jaar beter gepresteerd dan iedereen zich realiseerde.”

“Die periode viel niet toevallig samen met de beslissing van de Japanse premier Shinzo Abe om alle mogelijke maatregelen te nemen om de economie van het land nieuw leven in te blazen. Hij begon massaal geld te drukken om de economie een kans te geven zoveel mogelijk te groeien en vervolgens vrouwen naar de arbeidsmarkt te brengen om te garanderen dat die plannen ook daadwerkelijk konden worden gerealiseerd.”

“Dat bleek een geweldig plan te zijn,” benadrukt O’Brien. “In de leeftijdsgroep tussen vijfentwintig en vierenvijftig jaar heeft op dit ogenblik 77,6 procent van de Japanse vrouwen een baan. Op het ogenblik dat Abe aantrad, was datiets minder dan 70 procent. Dat is de grootste toename sinds de metingen in het begin van de jaren tachtig begonnen.”

“Bovendien kan worden vastgesteld dat in deze leeftijdscategorie op het gebied van totale tewerkstelling een niveau van 85,2 procent worden opgetekend. Met een werkloosheidsniveau van 2,5 procent, kan worden gezegd dat in Japan iedereen – wie dat wil – een baan kan hebben.”

Inflatie

Dat wil niet zeggen dat Japan al zijn problemen heeft opgelost. “Ondanks de extreem krappe arbeidsmarkt, worden aan de werknemers slechts marginale salarisverhogingen aangeboden,” zegt O’Brien. “Een reden voor dat fenomeen is niet duidelijk. Het gebrek aan loonstijgingen heeft er echter ook voor gezorgd dat de inflatie zich niet op een gezond niveau kan handhaven.”

“Toch moet waardering worden getoond voor de economische realisaties van het land. Japan is erin geslaagd om één van de grootste schokken uit de financiële geschiedenis te doorstaan zonder de werkloosheid ooit te laten oplopen tot meer dan 6 procent. Vervolgens kon bovendien snel een inhaalbeweging worden ingezet.”