In de aanloop van de eindexamens (baccalauréat) heeft de Franse minister van Onderwijs de leraars gevraagd spelfouten niet te zwaar te bestraffen. Volgens een recente studie van de Baromètre Voltaire kent amper één op elke twee Fransen de spellingsregels voor zijn taal.
Volgens de krant Le Figaro mag spelling niet zomaar worden veronachtzaamd en vormt het integendeel een culturele troef waarover gewaakt moet worden:
‘Er mag geen twijfel over bestaan dat correcte spelling alleen geen genie zal voortbrengen, maar het is wel een feit dat een genie correcte spelling nodig heeft om zich verstaanbaar te maken.
We zijn vandaag steeds meer het onderwerp van betutteling inzake onze levenswijze en krijgen almaar vaker te horen welke regels we moeten volgen inzake ecologisch leven, onze gezondheid, de verkeersveiligheid… Want samen het leven van elke mens staat de toekomst van onze planeet op het spel.
Maar spelling en haar regels en uitzonderingen vormen het verkeersreglement van de Franse taal. Dat reglement beschermt ons tegen taalafwijkingen en verhindert dat onze gedachten ongelukken veroorzaken, zonder zelfs te spreken van grove taalfouten.
Is dat zo’n onbenullig iets voor een land?’
Ook in de zakenwereld blijft spelling van belang. Gebrekkige spelling legt nog vaak een zware hypotheek op de jobkansen van een kandidaat, zeggen rekruteringspecilaisten. Iemand die op het eerste zicht geschikt lijkt, valt door de mand wanneer blijkt dat hij niet in staat is foutloos te schrijven. Een foutloze sollicitatiebrief fungeert dus nog vaak als eerste filter. Ook heeft het weinig zin zo’n brief door een derde te laten schrijven. Tijdens de schriftelijke tests die op een sollicitatie volgen, dreigt de kandidaat dan toch door de mand te vallen.