In het nieuws: Santander verhoogt maandag de spaarrentes op de Belgische spaarboekjes.

• De rente op de Vision-rekening stijgt van 1,25 procent naar 1,50 procent.
• De bank sleutelt ook aan de rente op de Vision+-rekening. Die stijgt van 1,75 procent naar 2,25 procent.
• De renteverhoging die het meeste in het oog springt, is die van Vision Max. Santander verhoogt het spaartarief van 2 naar 2,5 procent.
  • Die spaarvergoeding geldt enkel voor wie tussen 125.000 en 200.000 euro spaart. In alle andere gevallen bedraagt de rente vanaf maandag tot 1,55 procent.

Santander is de eerste bank in ons land die twee spaarboekjes in haar gamma heeft die minstens 2 procent in het laatje brengen. De bank reageeert daarmee op de verhogingen van NIBC en MeDirect. Die hebben onlangs de rente op hun meest lucratieve formules opgetrokken tot 2 procent.

Is de strijd om de spaarder nu losgebarsten?

Details: De kleinere spelers zetten de grootbanken onder druk.

• Terwijl veel nichespelers al meermaals de rente naar boven hebben bijgesteld, hebben de grootbanken dat tot nu toe slechts één keer gedaan. BNP Paribas Fortis was de laatste van de vier reuzen om de rente op te trekken. Die verhoging dateert al van begin dit jaar.
  • Bij de grootbanken ligt de spaarrente momenteel tussen 0,25 en 1 procent voor spaarboekjes zonder voorwaarden.
• De regeringspartijen hebben de voorbije weken de banken al meermaals opgeroepen om de rente te verhogen. Vooruit had zelfs een wetsvoorstel ingediend om de spaarrente te koppelen aan de vergoeding die de banken krijgen op het kapitaal dat ze storten bij de Europese Centrale Bank (ECB). De Nationale Bank van België (NBB) heeft intussen een negatief advies gegeven voor dat voorstel.
  • “De spaarrekeningen zijn een belangrijke bron voor de financiering van de leningen aan Belgische huishoudens en ondernemingen”, aldus de NBB “Het behoud van het stabiele karakter van die deposito’s is daarom belangrijk voor zowel de financiële intermediatie in België als voor de stabiliteit van het Belgisch financieel systeem.” Daarom is het volgens de monetaire instelling een slecht idee om als overheid in te grijpen.
• De bankenfederatie Febelfin merkte eerder al op dat het voor de grootbanken niet eenvoudig is om de spaarrente naar boven bij te stellen. Die verwees daarbij onder meer naar het verdienmodel van de traditionele spelers: het omzetten van kortlopende deposito’s in kredieten. De (groot)banken hebben het voorbije decennium veel goedkope woonkredieten afgesloten, waaruit ze nauwelijks inkomsten putten. Die staan voor een lange tijd op hun balans. De gemiddelde looptijd van een woonlening bedraagt twintig jaar.
• Voorts is het voor kleinere banken eenvoudiger om de tarieven te verhogen omdat ze minder kosten hebben. Denk bijvoorbeeld aan het onderhoud van een kantoornetwerk en de loonkosten van een groot personeelsbestand.

Conclusie: Hoewel het voor de grootbanken moeilijker is om de rente te verhogen, lijkt het slechts een kwestie van tijd totdat ze in de voetsporen van onder meer Santander en MeDirect zullen treden. Volgens de NBB is dat ook noodzakelijk als ze willen vermijden dat de spaarders andere horizonten opzoeken. “De rente moet op termijn dichter komen te liggen bij de ECB-rente“, herhaalde de monetaire instelling in haar advies aan de regering.