De diepe economische crisis die Venezuela in zijn greep heeft, dwingt zijn inwoners om nieuwe bronnen van inkomsten te vinden. Waaronder het virtuele goud van online videogames.

Zwart goud is de belangrijkste bron van vreemde valuta in Venezuela. De economie is voor 90 procent afhankelijk van olie-inkomsten. Sancties en wanbeheer hebben de Venezolaanse olie-industrie echter verslagen: in 20 jaar tijd ging de productie van 3,1 miljoen vaten per dag naar 960.000, waarvan slechts 760.000 vaten worden geëxporteerd, staat in een artikel op de website van Courier International. Tegelijkertijd is de inflatie ontploft. Die zal volgens het Internationaal Monetair Fonds (IMF) dit jaar naar verwachting 200.000 procent bedragen, terwijl de politieke crisis is verergerd.

De bijzonder moeilijke context dwingt de bevolking, van wie 94 procent in armoede leeft, om nieuwe inkomsten te vinden. Eén daarvan is het verzamelen van virtueel goud in de kunstmatige werelden gevormd door videogames, weet The Economist.

Volgens het Amerikaanse tijdschrift besteedt een groot aantal Venezolanen uren en uren aan multiplayer online rollenspellen (MMORPG’s) om munten van goud (de RuneScape-spelvaluta) of van kristal (Tibia) te verzamelen.

De virtuele munten worden vervolgens doorverkocht aan andere spelers voor echt geld op andere websites.

40 dollar per maand… Een klein fortuin

The Economist beweert dat iemand die RuneScape speelt tussen de 500.000 en 2 miljoen gouden munten per uur kan verdienen, hetzij door draken te doden of runen te maken. Aan de huidige wisselkoers zijn 1 miljoen munten ongeveer 50 dollarcent waard. Dat betekent dat een hardcore speler het equivalent van ongeveer 40 dollar per maand kan ophalen. Een bespottelijke som… Maar niet in Venezuela, waar het maandelijkse minimumloon gelijk is aan 7,50 dollar.

Bovendien wisselen sommige spelers hun munten in bitcoin, een bijzonder volatiele virtuele munt, maar toch veel minder dan de Venezolaanse bolivar.

Niet nieuw

Die handel is niet nieuw, zegt The Economist. Het begon in de late jaren 90 in Zuid-Korea en ontwikkelde zich in China in de jaren 2000, toen echte ‘goudboerderijen’ miljoenen onbelaste dollars oogstten. Game-ontwikkelaars reageerden, Ebay heeft de verkoop van virtueel goud verboden, sites zijn gesloten, enzovoort. En de praktijk nam uiteindelijk af, samen met de interesse voor MMORPG’s.

Totdat ze de afgelopen jaren opnieuw opdoken, gevoed door de terugkerende gratie van dit soort games en door de steeds grotere ellende van de Venezolanen.