Naar aangebrande biefstuk, metaal, buskruit, frambozen en rum. Volgens The Atlantic is de manier waarop astronauten de geur van hun helm beschrijven na in de ruimte te zijn geweest opmerkelijk eensluidend is.
De ruimte heeft volgens vele astronauten een unieke, vlezige metaalgeur die zachtbijtend en zwavelachtig aandoet. Dit zou iets te maken kunnen hebben met de recente ontdekking van een gigantische wolk van ethylformiaat in het midden van ons zonnestelsel – wat ook in frambozen aanwezig is en een rumachtige geur zou verspreiden.
Weten hoe het ruikt in de ruimte is van belang voor de NASA, dat nieuwe astronauten zo goed mogelijk wil voorbereiden op hun missies. Daarom heeft het de geurchemicus Steve Pearce ingehuurd om de ruimtegeur zo getrouw mogelijk na te bootsen.
Pearce is druk bezig met dit project en beschrijft, op basis van chemisch onderzoek en de ervaringen van astronauten, de geur als volgt:
“De beste beschrijving die ik kan bedenken is metaalachtig; een enigszins aangename, zoete metaalachtige sensatie die herinneringen oproept aan mijn universiteitszomers toen ik als lasser bijkluste. Dat is de geur van de ruimte.”
Het is niet de eerste keer dat Pearce een ruimtegeur tracht te recreëren. Hij volbracht eerder al een project waarin hij de geur van het Mir-ruimtestation nabootste, die hij als volgt beschreef: “Stel je zweetvoeten en lijfreuk voor en meng die geur met nagellakverdunner en benzine en je komt dichtbij!”