Gisterenavond was het aan Conner Rousseau (Vooruit), vanmorgen volgde Meyrem Almaci (Groen) in zijn kielzog, om zich uit te spreken over het Overlegcomité dat morgen volgt. Beiden zijn lang niet de eerste partijvoorzitters die zich mengen: zowat iedereen die lid is van de Vivaldi-coalitie heeft ondertussen z’n zegje gedaan.
Daarbij valt vooral de harde toon en ruwe omgang aan Franstalige kant op. De uitspraken van Jean-Marc Nollet (Ecolo) zinderen na: die stelde dat hij zich niet meer aan de regels houdt, “ik ben ook maar een mens”. Dat leidde tot grote consternatie, en PS-voorzitter Paul Magnette die reageerde “dat z’n broek daarvan afzakte“. Waarop Nollet het doodleuk over “hypocrisie” had.
Tegelijk regende het veroordelingen: van de Franstalige oppositie van DéFI en cdH, van z’n zusterpartij Groen, maar vooral van minister van Binnenlandse Zaken Annelies Verlinden (CD&V) én vanuit de Zestien zelf, bij eerste minister Alexander De Croo (Open Vld). “De regels gelden voor iedereen“, was daar te horen.
Vandaag blijkt dat Nollet helemaal niet “spontaan” antwoordde, maar wel degelijk op voorhand goed had nagedacht. Hij wilde niet liegen in z’n antwoord. En fundamenteler: binnen Ecolo leeft een heel diepe onvrede over de maatregelen, die men voor onder meer de cultuursector echt te zwaar vindt.
Opvallend dus: terwijl men aan Franstalige kant onder voorzitters openlijk vechtend over straat rolt, susten zowel Rousseau als Almaci publiekelijk. De Vooruit-voorzitter toonde zich erg empathisch, “natuurlijk zou ik ook een heel pak versoepelingen willen“, maar tegelijk zette hij zich volledig op de lijn van de premier en uiteraard z’n eigen minister van Volksgezondheid Frank Vandenbroucke.
En ook een jarige Almaci bleef bijzonder braaf vanmorgen op Radio 1, veroordeelde de massabijeenkomsten in parken van de afgelopen dagen en waarschuwde voor de mutanten. Grote eisenbundels komen niet op tafel.
Dat spoort met een soortgelijke houding bij CD&V en Open Vld. Buiten een heel voorzichtige opmerking over de avondklok is Egbert Lachaert (Open Vld) nauwelijks te horen over de afbouw van de maatregelen. En Joachim Coens (CD&V) ijvert wel al langer voor grotere bubbels en maatregelen om de jongeren te hulp te komen, maar dat is nooit met een felheid zoals Georges-Louis Bouchez (MR) die nu al weken hanteert. Coens z’n woorden storen niemand, in tegenstelling tot de collega-voorzitters over de taalgrens dus.
“Het waren de Franstalige partijen die zo graag Vivaldi wilden. En nu ze het hebben, maken ze alleen maar onderling ruzie, haast elke dag”, zo merkt een Vlaamse partijvoorzitter droogjes op.