Het concept van vakantie zoals we dat vroeger kenden is niet meer van deze tijd, schrijft Lucy Kellaway in de Financial Times (betaalde toegang). Ze ziet toekomstige vakanties evolueren naar ‘worlidays’, een samentrekking van de Engelse woorden ‘work’ en ‘holidays’, een werkvakantie, zeg maar.
‘Wanneer ik opsta handel ik een paar e-mails af, waarna ik een lange wandeling langs de zee maak. Daarna schrijf ik een artikel terwijl ik door mijn raam zicht heb op de kustlijn van Cornwall. Rond de middag steek ik de barbecue aan en maak ik eten voor mijn kroost,’ beschrijft ze een typisch hedendaagse vakantiedag.
Vele profesionals passeren hun vakantiedagen al op deze manier. De belangrijkste verandering van de laatste vijf jaar is ongetwijfeld het steeds vaker verdwijnen van de automatische out-of-office e-mail. Die was vijf jaar geleden nog courant. De Blackberry heeft die mail overbodig gemaakt en een aantal bedrijven verbieden hun werknemers er nog gebruik van te maken, omdat ze onprofessioneel overkomen.
Vele mensen zeggen dat werkvakanties psychologisch nefast zijn. Volledig deconnecteren van je beroepsbezigheden en tijd aan je gezin besteden is nodig om de batterijen terug op te laden, zeggen ze. Kellaway spreekt dat tegen. Om te beginnen werken weinig mensen nog vaste uren. Waarom zouden ze dan vaste vakantiedagen nemen. Het Amerikaanse bedrijf Netflix geeft zijn werknemers de mogelijkheid een vrije dag te nemen wanneer ze dat willen; niemand die het bijhoudt.
Menselijke batterijen zijn speciale zaken. In het pre-internettijdperk werkten we alles af om op dag x zo ontspannen mogelijk op vakantie te vertrekken. Zelden lukte dat en de eerste vrije dagen zat je met je hoofd meer op kantoor dan op je vakantiebestemming. Tegen de tijd dat je van dat gevoel af was, was het tijd om huiswaarts te keren.
Mensen die een intellectuele job uitvoeren hebben ook tijdens de vakantie intellectuele stimuli nodig om hun batterijen op te laden. De worlidays bieden de ideale oplossing, omdat die transitie werk/vakantie dan verdwijnt. Maar het feit dat je werkt geeft je ook de mogelijkheid om tijdens de dag meer uren vrij te nemen en langer weg te blijven. Dat je er niet de ganse dag voor je kinderen bent, vinden vooral je kinderen zeker niet erg.
Indien mensen massaal het concept van de werkvakantie zouden implementeren, dan zou er ook geen nood meer zijn om vakantiedagen in te plannen. Enkel mensen die aan vaste uurroosters gekluisterd zijn, zouden dan nog vaste vakanties nemen. Voor mensen die al jarenlang werken op onregelmatige uren wordt een vaste vakantie stilaan een anachronisme (tijdrekeningsfout).
Er schuilen uiteraard ook gevaren in werkvakanties. Ambitieuze mensen bijvoorbeeld die helemaal nooit meer kantoor verlaten, al maakt dat weinig verschil met het huidige bestaande systeem. Maar zolang mensen betaald worden in functie van hun succes, eerder dan in functie van het aantal uren dat ze aan hun bureau gekluisterd zitten, zullen werkvakanties synoniem voor succes worden.