Hendrik Bogaert (ex-cd&v) richt een nieuwe partij op, ‘Redelijk Rechts’, een centrumrechtse partij naar voorbeeld van Pieter Omtzigt in Nederland. Maar hij is nog niet klaar om er volgend jaar mee naar de verkiezingen te trekken.

• Een naam heeft hij al, ‘Redelijk Rechts’, een logo ook, al moet daar nog aan gesleuteld, maar aan een inhoudelijk programma schrijft hij nog, en lijsten dient hij niet meer in voor juni ‘24: ziedaar het nieuwe politieke project van Hendrik Bogaert. 
• Bogaert was in 2019 nog lijsttrekker voor de Kamer in West-Vlaanderen en haalde daar toch 48.000 voorkeurstemmen. Zijn strijdnaam bij verkiezingen? “Straffe Hendrik”. Hij verlaat nu de partij.
• Dat Bogaert in de afgelopen legislatuur niet bepaald meer actief was, is een understatement: al maanden kwam hij niet meer naar de fractievergaderingen van cd&v. Gisteren kwam in De Afspraak dan toch het verrassende nieuws: hij komt met een eigen politiek project. 
• Aanbiedingen van andere partijen had hij niet: “Niemand heeft aan mijn mouw getrokken, neen”, zo bevestigt hij aan deze nieuwsbrief. Met zijn voormalige voorzitter Sammy Mahdi (cd&v) maakte hij wel ‘gentlemen’s-afspraken’: hij blijft voorlopig meestemmen met cd&v en blijft dus ook in de fractie. “Tenzij ze anders beslissen, dan ga ik wel ergens achteraan in de Kamer zitten, op de laatste bankjes. Maar dat is geheel aan hen”.
• Want Bogaert wil niet in conflict raken of zurig eindigen bij cd&v. Hij benadert naar eigen zeggen dan ook geen enkele mandataris van een andere partij: “Ik wil nu niet inhoudelijke compromissen gaan maken, of weer moeten schipperen, maar net inhoudelijk aan een stevig nieuw programma werken”, zo zegt hij. 
• Dat hij het moeilijk had met zijn oude partij is geen geheim: “Ik ben in 2019 gekozen voor cd&v maar was een stevige tegenstander van Vivaldi. Op het partijcongres heb ik daar ook tegen gepleit, en toen is met 60 procent tegen 40 toch gekozen om toch in die regering te gaan. Ik heb dat toen gevolgd, ik ben een democraat. Maar nu kies ik voor de zuiverheid”, zo zegt hij. Daarbij spiegelt hij zich naar eigen zeggen wel aan Pieter Omtzigt, de Nederlandse christendemocraat die het CDA verliet om een eigen partij op te richten.
• Daarbij werkt hij aan een manifest, “maar dat is nu nog niet klaar”. In De Afspraak lichtte hij wel een tipje van de sluier: “Heel veel mensen willen niet kapitalistisch zijn, maar wel ondernemend. Ze willen sociaal zijn, maar niet socialistisch. Ze willen voor de natuur zijn, maar niet ecologisch. Ze willen niet nationalistisch zijn, maar wel trots op hun land.”
• Minstens even opvallend: Bogaert neemt niet deel aan de verkiezingen. “Dat komt te vroeg, en ik wil geen fouten maken”, zo zegt hij. “Ik wil niet holderdebolder gaan werken, maar neem nu tijd, twee jaar, om dat in de luwte te doen”.
• Zo vormt Bogaert in West-Vlaanderen alvast geen electorale bedreiging voor de centrumrechtse partijen daar: cd&v, maar evengoed N-VA en Vlaams Belang dreigden dan stemmen te verliezen. Quod non.
• Overigens toch ook een aderlating voor cd&v in Vlaams-Brabant: geen Koen Geens (cd&v) op de lijst daar. De oud-minister en nog steeds boegbeeld van de partij kiest opvallend genoeg voor de Europese lijst, met kopman Wouter Beke (cd&v).