Waterstofgas, een energiedrager, wordt op verschillende manieren gewonnen. Nadat eerdere methodes als ‘grijze’ waterstof (gemaakt uit aardgas), ‘blauwe’ (als het CO₂ dat bij de productie van H2 vrijkomt, wordt afgevangen), ‘paarse’ (met kernenergie) en ‘groene’ (uit zonne- en windenergie) de revue passeerden, heeft een Amerikaans bedrijf het over ‘gouden’ waterstof.
‘Gouden’ waterstof: wat is de nieuwste duurzame hype in energieland, en waarom geldt die als innovatief?
Waarom is dit belangrijk?
Een groeiend aantal landen - waaronder België - ziet de energiedrager H2 als een van de belangrijkste oplossingen voor de klimaatcrisis. Er is echter nog een (zeer) lange weg te gaan voordat het grote duurzame potentieel dat het goedje volgens sommigen heeft, volledig kan worden ontplooid.In het nieuws: De Amerikaanse biotech-start-up Cemvita Factory beweert tegenover de tech-website Wired via onrendabele, uitgeputte oliebronnen, waterstofgas te kunnen winnen.
- Dat zou mogelijk zijn door een speciale cocktail bestaande uit bacteriën en voedingsstoffen in de – normaliter onbruikbare – olieresiduen te spuiten.
- Wat volgt is een chemische reactie met de restjes koolwaterstof van de olie, die waterstofgas oplevert.
- “Gouden waterstof” dus, volgens Cemvita. “Als eerbetoon aan het verleden, toen olie het zwarte goud was en nu wordt gebruikt als grondstof om waterstof uit de ondergrond te maken”, zegt medeoprichter en CEO Moji Karimi.
1 dollar per kilogram waterstof?
Verder: Volgens Chief business officer Charles Nelson stelt Cemvita zich als doel om uiteindelijk waterstof te maken voor 1 dollar per kilogram.
- Nelson schat dat er in de VS meer dan duizend uitgeputte oliebronnen zijn die geschikt zijn voor de “gouden” behandeling: “Veel van deze reservoirs zijn verlaten, staan onder toezicht van de staat en wachten op sanering”, klinkt het.
- Cemvita heeft intussen een dochteronderneming opgezet onder de naam Gold H2. De start-up heeft daarvoor recentelijk een financieringsronde afgesloten onder leiding van de investeerders 8090 Industries, een durfkapitaalfirma, en Chart Industries, een fabrikant van energie-apparatuur, zo bericht Recharge.
Tegenwerping: De firma baseert zich op de resultaten van een reeks kleine veldtesten in juli. De technologie staat nog niet volledig op punt.
- Zo zal het essentieel zijn om te verhinderen dat het koolzuurgas (CO₂) dat bij het proces vrijkomt (mogelijk zo’n 20 kilo CO₂ per kilo waterstof), in de atmosfeer lekt. Dat mechanisme is namelijk net datgene dat de klimaatverandering aanvuurt, en dan zijn we terug bij af.
- Cemvita werpt echter op dat het het CO₂ ondergronds kan bewaren, commerciële toepassingen kan vinden voor het broeikasgas of gewoon andere microben kan gebruiken.
- Het kan echter al moeilijk zijn om het gewoon onder de grond op te slaan, weet Wired.
Conclusie: Die richtprijs van 1 dollar per kilogram, is zo goed als onhaalbaar, zo betoogt de gezond sceptische energie-onderzoekssite WattisDuurzaam.nl.
- “In een kilo waterstof zit 39,4 kilowattuur (kWh) aan energie. Zelfs al is je baanbrekende productiemethode én gratis én 100 procent efficiënt, dan nog moet je in een of andere vorm in ieder geval 39,4 kilowattuur aan energie kopen om 1 kilo waterstof te maken. Die input-energie is in de regel niet gratis”, klinkt het daar.
Bacteriën hebben potentieel
Maar: Technieken met bacteriën om waterstof te produceren, hebben volgens almaar meer onderzoekers veel potentieel.
- Zo hebben ook onderzoekers van de Duitse Universiteit van Kassel een manier ontdekt om waterstof te maken uit bacteriën. Met behulp van zonlicht en een speciaal enzym wordt de productie van waterstof op gang gebracht en wordt het proces verlengd.
- Nu nog iets vinden dat effectief op grote schaal kan worden uitgerold…
(fjc)
