Lijken we meer op onze vaders of onze moeders? Uit onderzoek van wetenschappers aan de universiteit van North-Carolina blijkt dat de mens wellicht geprogrammeerd is om meer van vaderskant te erven dan van moederskant. Hoewel van beide ouders dezelfde hoeveelheid genen wordt geërfd, blijkt een grotere impact van de genetische mutaties die door de vader worden doorgegeven.
De resultaten van het onderzoek kunnen volgens de wetenschappers onder meer helpen een beter inzicht te verwerven in genetische ziektes. Onderzoeksleider Fernando Pardo Manuel de Vilena, professor genetica aan de universiteit van North-Carolina, zegt dat de resultaten een heel nieuw onderzoeksgebied in de menselijke genetica openen.
Tot nu toe was van slecht 95 genen geweten dat hun werking afhankelijk is van het feit dat ze door de moeder dan wel door de vader werden doorgegeven. “Deze groep noemen we de ingeprente genen en ze spelen een rol in verscheidene ziektes,” verklaart profesoor de Vilena tegenover de krant Daily Mail.
“Nu hebben we echter ontdekt dat er duizenden andere genen zijn die zich anders gedragen wanneer ze langs de vader of moeder zijn geërfd.”
Verklaring voor veelvoorkomende ziektes
Dat kan verklaren waarom courante, maar complexe aandoeningen – zoals diabetes type 2, hartziektes, schizofrenie, overgewicht en kanker – soms via de moeder en soms via de vader overgeërfd worden.
De onderzoekers kwamen tot die conclusie na testen op muizen, maar ze denken dat de resultaten geldig zijn voor alle zoogdieren en dus ook voor mensen. De wetenschappers concentreerden zich op afwijkingen in een gen dat verantwoordelijk is voor de ontwikkeling van het brein.
Daarbij ontdekten ze dat afwijkingen zich sterker uitten als het gen van de vaders van de muizen kwam dan wanneer het van de moeders afkomstig was.
“De manier waarop het gen werkt, is afhankelijk van de moeder of de vader,” vertelt professor de Vilena. “We weten nu dus dat zoogdieren een grotere genetische variatie erven van de vader. Wanneer men bij een bepaald geconfronteerd wordt met een schadelijke mutatie, zal de moeder als bron een minder uitgesproken impact laten voelen dan de vader.”
De wetenschappers concluderen daaruit dat bepaalde ziektes sterker zullen doorgegeven worden langs de vaderskant dan langs de moederskant.