Het is een traditie in de Kamer: oud-voorzitters van de Kamer krijgen elk een schilderij, in de gangen van het Paleis der Natie, oud-premiers krijgen een borstbeeld. Elk Parlementslid dat dus in het halfrond binnengaat, moet langs de priemende blik van onder meer Wilfried Martens, de uitgestoken hand van Mark Eyskens, de frons van Leo Tindemans, of zelfs meer recent, de gezichten van Yves Leterme en Herman Van Rompuy.
- Het is een traditie die in 1850 werd opgestart door Charles Rogier, de toenmalige minister van Binnenlandse Zaken: hij liet een borstbeeld maken van alle gewezen ‘kabinetsleiders’ of chefs de cabinet: tot de Eerste Wereldoorlog was dat de aanspreking voor een premier of eerste minister.
- En nu is het dus aan Di Rupo, die tussen 2011 en 2014 een federale regering leidde: vrijdag wordt zijn standbeeld onthuld. Di Rupo leidde een klassieke tripartite en maakte het laatste grote akkoord rond de staatshervorming: de zesde, of het zogenaamde ‘vlinderakkoord’, naar het iconische kledingstuk van de premier. Overigens geldt voor een pak oud-ministers, over partijgrenzen heen, dat Di Rupo een van de beste eerste ministers was waar zij onder werkten.
- Maar het geheel is ook een tikje gênant: normaal zijn dit plechtigheden voor iemand die weg is uit de Wetstraat. Di Rupo is dan wel al de zestig ruim voorbij, hij blijft vasthouden aan zijn carrière. Vandaag is hij nog steeds Waals minister-president, tot frustratie van sommigen in de PS die hem liever zouden zien vertrekken.
- Gérard Lartigue is de beeldhouwer die het maakte, Di Rupo ging twee keer poseren in zijn atelier. Hij komt in de Kamer in de gang overigens te staan naast Leterme en Van Rompuy.
