Het nieuws dat Canada politiek asiel heeft verleend aan een blanke Zuid-Afrikaan op grond van het feit dat die in eigen land een slachtoffer van racisme zou zijn, is in Zuid-Afrika op ongeloofwaardig gelach onthaald. En met reden. Brandon Huntley had de geldigheidsduur van zijn Canadees werkvisum overschreden en met een opmerkelijk gevoel voor lef vroeg hij het vluchtelingenstatuut aan met als excuus dat hij in zijn eigen land zo vaak beroofd en aangevallen was, dat zijn leven in gevaar zou zijn mocht hij terugkeren.
Onwaarschijnlijk genoeg keurde de administratie in Ottawa zijn aanvraag goed omdat er ‘duidelijke en overtuigende bewijzen’ waren datZzuid-Afrika de man niet kon, noch wilde beschermen . Ook zijn huidskleur zou hem te veel doen opvallen in zijn omgeving.
Niemand in Zuid-Afrika zegt dat misdaad er racistisch gemotiveerd is; zwarten van alle sociale klassen blijken even kwetsbaar als blanken. Evenmin leggen de armste zwarten de oorzaak van hun miserie bij de blanken; ze verwijten eerder de huidige regeringspartij ANC (African National Congress).
Blanken mogen dan al een minderheid vormen; ze bezitten nog steeds het gros van ’s lands rijkdom. 61% van de topfuncties in grote bedrijven zijn in handen van blanken.
Dat een Canadese rechtbank een gepriviligieerde blanke emigrant nu vliegtuigtickets en immigratiespecialisten ter beschikking stelt omdat hij een slachtoffer van racisme zou zijn is duizelingwekkend.