- Het was een paradepaardje, een toonbeeld dat “Vivaldi werkte” en zelfs “historische beslissingen durfde te nemen“, zo stelde vicepremier Vincent Van Quickenborne (Open Vld) destijds, toen de fameuze arbeidsdeal werd voorgesteld. Maar die tijd lijkt lang vervlogen.
- Want de PS gaf begin deze week een persconferentie, om nog maar eens een eisenlijst van 6,5 miljard structurele uitgaven op tafel te leggen, met liefst dertien concrete maatregelen om “de koopkracht te versterken”. En dat zindert nog na binnen Vivaldi. Zeker omdat daar, naast PS-voorzitter Paul Magnette, ook een prominent lid van de coalitie zelf opdook, achter de micro’s van zijn partij: Pierre-Yves Dermagne (PS). Niet elke coalitiepartner kon dat smaken.
- En het is diezelfde Dermagne, die nu die fameuze arbeidsdeal terug op z’n bord heeft: de sociale partners raakten, geheel voorspelbaar, niet uit de discussie rond dat pakket hervormingen. Dat moet de Belgische arbeidsmarkt toch een beetje meer in de richting van de 80 procent werkzaamheidsgraad duwen. Maar er zitten uiterst gevoelige punten in, zoals meer flexibel nachtwerk en het statuut van de Deliveroo-koeriers. De PS was altijd een koele minnaar van die deal, maar Dermagne moet ze nu naar de Kamer brengen.
- De vraag is of die dat wel echt gaat doen, in huidige vorm. Hij gaf al aan er met zijn kabinet “nog eens goed naar te gaan kijken”. Zowel cd&v als Open Vld, met zowaar de partijvoorzitter zelf, gingen in de Kamer op het gaspedaal staan.
- Alleen, zo speelden zowel oud-minister van Werk Nathalie Muylle (cd&v) als Egbert Lachaert de eigen coalitie compleet uiteen: het applaus op de banken van de linkerflank van Vivaldi was bij hun beider tussenkomst onbestaande, in de lichaamstaal spatte de afkeuring eraf.
- “Toen ik deze week die persconferentie van de PS zag, was ik wel wat verwonderd. Een vicepremier stelde daar namelijk dertien punten voor de versterking van de koopkracht voor. Het verbaasde me dat er in die dertien punten niets van de arbeidsdeal was opgenomen. Stond er iets in over de manier waarop de arbeidsmarkt in Wallonië, Brussel en Vlaanderen versterkt kan worden?”, zo daagde Muylle openlijk Dermagne uit.
- “Er werd toen een mooi pakket aan maatregelen afgesproken. Dit werd ook afgedwongen in het kernkabinet en in een wetsontwerp gestoken. Premier, ik kan mij niet inbeelden dat iemand die sociaal voelend is, die wet niet wilt uitvoeren. Er is een duidelijke arbeidsdeal afgesloten”, zo stelde Lachaert. Hij sprak van een “vertrouwensbreuk”, wanneer de PS niet zou willen de deal uitvoeren.
- Vanmorgen verschijnt overigens Eva De Bleeker (Open Vld), de staatssecretaris van Begroting, in Het Laatste Nieuws: “Dermagne zou beter eens in gang schieten. Het is tijd dat hij eraan begint“, zo stelt ze over de arbeidsdeal. En nog meer, ook de minister van Pensioenen, de PS’er Karine Lalieux (PS) krijgt ervan langs omdat die niet hervormt: “Ik zou ze graag eens door elkaar schudden, ja. Maar lief en vriendelijk, hè. Het zijn twee hervormingen die we nodig hebben om het hele systeem betaalbaar te houden. Als we nu niet ingrijpen, ontspoort het straks helemáál.”
- De vraag is of het allemaal veel indruk maakt. Al eerder liet De Bleeker van zich horen, door te stellen dat ze een “Iron Lady” was op het vlak van de begroting. In praktijk zit ze steeds wat in het verdomhoekje, bij de vreselijke begrotingscijfers van de federale ploeg, waarop men maar geen greep lijkt te krijgen.
Een lastig dossier: De arbeidsdeal splijt even zichtbaar Vivaldi in de Kamer
