Ecolo pleegt zoete wraak, en duwt Lahbib verder naar de afgrond

Vivaldi staat met de heisa rond Hadja Lahbib ook wel onder hoogspanning.

De boemerang komt terug: een oude wet in de Wetstraat. Dagenlang ging de MR in overdrive in Brussel in het dossier van de burgemeester van Teheran die op bezoek kwam, waarbij MR-fractieleider David Leisterh in het Brussels Parlement keihard uithaalde naar Pascal Smet, en zijn ontslag eiste.
Minister van Buitenlandse Zaken Hadja Lahbib, een partijgenote van Leisterh, retweette zelfs diens uithaal. Niet de beste zet. MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez ging er, in zijn gekende stijl, nog forser op door, en haalde meteen uit naar heel de Brusselse regering die hij “incompetentie en amateurisme” verweet. Eens te meer zal die overdreven communicatie van Bouchez zijn partij nu wel parten gaan spelen.
Want met het ontslag van Smet, komt de druk vol bij Lahbib te liggen. Dat was nochtans nu niet de moeilijkste volgende stap, om te kunnen voorspellen, in het hele schandaal. De oppositie ruikt bloed: N-VA, Vlaams Belang, Les Engagés en DéFI eisen ontslag. En ook de coalitiepartners, PS en Ecolo op kop, gaan duidelijk geen cadeaus meer geven. Morgen moet Lahbib in de Kamer uitleg komen geven. Daarbij is een nieuwe aanpak nodig.
Want Lahbib hanteert een bijzonder moeilijke politieke defensie, die ze nu toch al dagen volhoudt: niet zij, maar de deelstaten zijn verantwoordelijk voor hun eigen Buitenlandse beleid. En dus kon ze de visa die Smet vroeg, ook niet weigeren, zo is haar lijn.
Eerder werd er vanuit Buitenlandse Zaken ook al geduwd richting de Dienst Vreemdelingenzaken, en dus de politieke verantwoordelijkheid van Nicole de Moor (cd&v), staatssecretaris voor Asiel en Migratie. Zij moeten immers finaal een visa weigeren, niet Buitenlandse Zaken, was de verdediging daar.
Alleen, die piste werd gisteren doodgemaakt vanop het kabinet de Moor: “Er is nooit een dossier daarvoor ingeleid bij de Dienst Vreemdelingenzaken, door Buitenlandse Zaken. Zonder zo’n aanvraag, kan die dienst niets doen.”
Het balletje rolde dus terug richting Lahbib, die opvallend genoeg steun kreeg van haar premier, Alexander De Croo (Open Vld). Bij de Zestien hebben ze goed aangevoeld dat Bouchez allerminst van plan is om zijn minister te laten vallen, wat steun is dus niet slecht, om de cohesie in de ploeg te bewaren, ook met de weerborstelige MR-voorzitter.
“Ik denk dat we de verantwoordelijkheid moeten leggen waar ze ligt. Brussel heeft ondanks een negatief advies toch gekozen om ze uit te nodigen en zelfs om het zelf te betalen’, zo zei De Croo tegen VTM. “Ik heb een jaar lang onderhandeld met Iran om een onschuldige Belg vrij te krijgen. Mijn mening over Iran is heel duidelijk. Ik heb dat trouwens samen met minister Lahbib gedaan dus ook haar mening is heel duidelijk.”
Een nieuwe rel met de MR kan De Croo missen als kiespijn: hij zit midden in een aartsmoeilijke operatie om van de fiscale hervorming toch iets over te houden. Dit weekend stortte het ambitieuze plan van Vincent Van Peteghem (cd&v) als een kaartenhuisje in elkaar: van die 6 miljard euro taksshift dreigt veel minder over te blijven.
Via De Tijd lekt nu dat ook een nieuwe taks op gokspelen op tafel ligt. Dat zou diezelfde Bouchez wel eens in de gordijnen kunnen jagen: de MR-voorzitter, die als président van zijn eigen voetbalclub Francs Borains nauwe banden heeft met gulle sponsors uit die goksector, ging in het verleden al voor strengere wetgeving op advertenties op gokken liggen.

En nu? Nog een duwtje van Ecolo erbij. Ook dat is payback voor Bouchez.

Blijft het feit dat die uitleg, “dat de politieke verantwoordelijkheid bij Brussel ligt” (een overigens wel zeer ‘regionalistische’ insteek van uitgerekend de Belgicistische Bouchez) gewoon mank loopt, volgens zowat alle grondwetspecialisten én politieke hoofdrolspelers achter de schermen. Allen wijzen zij erop dat het de minister van Buitenlandse Zaken is en niemand anders, die finaal beslist over de visa.
Die lijn lijken ook PS en Ecolo wel te bewandelen. Vanmorgen op LN24 was collega-minister Georges Gilkinet (Ecolo) alvast scherp. “Het is een federale verantwoordelijkheid om visa toe te kennen, en je deelt niet zomaar visa uit als chocolaatjes. Ik heb de argumenten van de MR-voorzitter gelezen, die probeert de verantwoordelijkheid door te schuiven naar het regionale bestuursniveau”, zo stelde de Ecolo-vicepremier.
Bij Ecolo voelt het ontslag van hun staatssecretaris Sarah Schlitz (Ecolo) na het oneigenlijk gebruik van een persoonlijk logo, nog altijd als een open wonde. En niemand is vergeten hoe Bouchez toen gretig zout strooide in diezelfde wonde.
Gilkinet herhaalde vanmorgen dus nog eens fors: “In een regering vertrouwen collega-ministers in principe elkaar, maar in dit geval zijn er toch vragen. Ik zie niet in waarom het noodzakelijk is om de burgemeester van Teheran uit te nodigen in Brussel. Die man staat zeer dicht bij de macht in dat land, dat de mensen- en vrouwenrechten niet respecteert, dat vrouwen martelt die geen hoofddoek dragen, dat gijzelaars neemt.”
In de Franstalige kranten stijgt de druk op Lahbib. “Ze moet haar kaarten nu wel op tafel leggen en duidelijkheid geven”, zo schrijft La Libre. “Ze moet dringend op zoek naar een ander narratief”, zo staat in Le Soir te lezen.

Na Smet: Ans Persoons (Vooruit) wordt de nieuwe staatssecretaris.

Helemaal in lijn met de verwachtingen kiezen Conner Rousseau (Vooruit) en co voor de Brusselse schepen Ans Persoons (44 jaar) als opvolger voor Smet, die zondag ontslag nam.
Persoons had in de stad al de bevoegdheid Stedenbouw, die neemt ze nu op gewestelijk niveau over van Smet. Meteen wordt Persoons de nieuwe sterke vrouw van Vooruit in Brussel, samen met Hannelore Goeman (Vooruit), die fractieleider in het Vlaams Parlement blijft.
De keuze is op zich wel opvallend: bij de vorige verkiezingen haalde Fouad Ahidar (Vooruit), die ooit door Bert Anciaux (Vooruit) werd binnengehaald bij de Vlaamse socialisten, nog erg veel stemmen. Maar Ahidar ging in tegen het partijstandpunt rond verdoofd slachten, en dat werd niet geapprecieerd door Rousseau. Dat tegelijk ook Hilde Sabbe nu uit het Brussels Parlement verdwijnt, om plaats te maken voor Smet, is ook een stapje om de greep van de moederpartij op Brussel weer wat te versterken. Persoons en Rousseau zijn close.
Persoons herrees in 2018 als een feniks uit haar politieke as, nadat ze in 2017 boos ontslag had genomen uit het Brusselse stadsbestuur over heel de Samusocial-affaire. Ze weigerde om via een PS-lijst nog verkozen te raken. Maar de kiezer beloonde haar en haar project Change.Brussels: ze werd opnieuw verkozen én meteen schepen. Nu is ze de nieuwe kopvrouw voor heel het gewest.