Het wordt steeds moeilijker voor de Europese Centrale Bank (ECB) om de financiële markten donderdagnamiddag nog te verrassen met een grote renteverhoging. Almaar meer analisten stellen hun prognose opwaarts bij naar een renteverhoging met 75 basispunten, wat de manoeuvreerruimte voor Frankfurt beperkt.

Die steile verwachtingen hebben tot gevolg dat als de ECB uiteindelijk besluit tot een renteverhoging met “slechts” 50 basispunten, de markten dat als een slappe beleidsreactie op de galopperende inflatie kunnen lezen. Bovendien zou de euro, die maar terrein blijft verliezen tegenover de dollar, dan verder kunnen wegzakken.

Tot voor enkele maanden dacht de ECB nog grote renteverhogingen uit te stellen tot 2023, maar de oplopen energieprijzen dwingen Frankfurt tot actie. In juli verhoogde de ECB de rente voor het eerst in 11 jaar, toen met 50 basispunten. Zo’n renteverhoging was toen nog een grote verrassing.

De beleidsrente, die richting geeft aan de rentetarieven voor consumenten en bedrijven in de eurozone, staat daardoor momenteel op 0,5 procent.

50 of 75 basispunten?

De meeste economen gingen voor het rentebesluit van donderdag aanvankelijk uit van opnieuw een verhoging met 50 basispunten, maar enkele ECB-beleidsmakers hebben recentelijk een renteverhoging met 75 basispunten zelf in de markt gezet.

Dat leidt tot veel speculatie onder analisten. Uit gegevens van nieuwsdienst Bloomberg blijkt dat de markt gemiddeld momenteel rekening houdt met een renteverhoging met 66 basispunten, wat erop duidt dat de marktspelers sterk verdeeld zijn tussen 50 of 75 basispunten, met licht voordeel voor het laatste scenario.

Het Nederlandse ABN Amro is een van de instellingen die aan de vooravond van het rentebesluit haar prognose nog snel wijzigen van 50 naar 75 punten. Landgenoot ING blijft bij een verwachte verhoging met 50 punten, maar sluit een forser besluit niet uit.

“Duiven” versus “haviken”

Binnen de ECB is er ook weerstand tegen een verhoging met 75 punten, met hoofdeconoom Philip Lane als meest uitgesproken criticus, omdat de vrees is dat dat de slabakkende Europese groei helemaal tot stilstand zal brengen.

Voorzitster Christine Lagarde zal dus – zoals wel vaker de voorbije jaren – moeten proberen de “duiven” (zachte aanpak) met de “haviken” (harde aanpak) te verzoenen. Het beloven morgen alvast pittige gesprekken te worden binnen de raad van bestuur van de ECB.

(ns)