De vraag is niet of de Europese Centrale Bank komende donderdag de rente verhoogt, maar of het met 50, 75 of misschien zelfs 100 basispunten zal zijn. Dat wordt hoe dan ook een flinke renteverhoging, net op het moment dat alle indicatoren op een dreigende recessie in de eurozone wijzen.
De renteverhoging is noodzakelijk om eindelijk de oplopende inflatie wat onder controle te kunnen krijgen. Aan de astronomische energieprijzen zelf kan de centrale bank niets doen, maar ze hoopt via een renteverhoging de “tweederonde-effecten”, waaronder de loon-prijsspiralen, in te tomen.
De almaar zwakkere euro is een bijkomende reden om de rente op te krikken: zonder hogere Europese rente zal de vlucht richting de Amerikaanse dollar alleen maar toenemen.
Koerswijziging
Verscheidene ECB-toppers hintten de voorbije dagen op een renteverhoging met 75 basispunten, wat ongezien stevig zou zijn voor Frankfurt, al is daar intern ook weerstand tegen. In juli verraste de centrale bank al door de rente niet met de verwachte 25, maar met 50 punten op te krikken.
Het gaat om een dramatische koerswijziging: Lagarde hield maandenlang vol dat de inflatie maar tijdelijk of “transitoir” zou zijn en de ECB predikte geleidelijkheid en voorspelbaarheid. Nu verandert Frankfurt het geweer van schouder: grotere rentesprongen die bovendien minder voorspelbaar zijn.
De ECB houdt zich niet per se aan de guidelines waarmee ze de financiële markten vooraf voedt. Het lijkt er ook op dat de centraal bankiers hun falende interne economische modellen, die de toekomstige inflatie keer op keer onderschatten, in de prullenmand gooien.
Na “onderreactie”, nu overreactie?
De grote vraag: zit de timing niet helemaal verkeerd? Volgens verscheidene economen toont de ECB de doortastendheid die het eerder dit jaar had moeten laten zien, toen er nog ruimte was voor renteverhogingen zonder de economie helemaal af te remmen. Terwijl de centrale bank lang “onderreageerde”, dreigt ze nu te overreageren en de eurozone in een diepe recessie te storten, zo luidt de kritiek.
Volgens haar statuten is het hoofddoel van de ECB “het handhaven van de prijsstabiliteit” in de eurozone. Dat is de voorbije maanden alleszins niet gelukt. Voor ECB-voorzitter Christine Lagarde dreigt zo het worst-case scenario: ze kan weinig anders dan hard op de rem staan, hoewel de economische trein aan het stilvallen is.
(as)