In de Islamitische Republiek Iran is alcohol streng verboden, maar dat laten de rijken niet aan hun hart komen. In luxeappartementen en op andere geheime privélocaties wordt volop gedronken en gefeest, schrijft Parisa Hafezi in The Independent. Zowel alcoholsmokkel als kleinschalige illegale brouwerijen zijn wijdverspreid.
Leden van religieuze minderheden (christenen, joden en zoroastriërs) hebben het recht om thuis alcohol te brouwen, te distilleren en ook te drinken, maar moslims niet. Katholieke priesters zijn verplicht zelf hun eigen wijn voor eucharistievieringen te maken, omdat de handel in alcohol voor de hele bevolking strikt verboden is. De drank die elke avond rijkelijk vloeit op talloze privéfeestjes is dan ook geheel onwettelijk.
Alcohol heeft nochtans een lange geschiedenis in de moslimwereld. Volgens wetenschappers dronken inwoners van het huidige Iran zevenduizend jaar geleden al wijn bij hun brood en olijven. De bekende Shiraz-druif (genoemd naar de Iraanse stad) zou naar Europa gebracht zijn door de Kruisvaarders. Ook de grote Perzische moslimfilosofen Omar Khayyam en Hafez schreven beroemde gedichten over de drank.
In de moderne Islamitische Republiek is alcohol strikt verboden. Wie wil drinken, kan dat echter gemakkelijk, want er zijn in het land volop kleine wijn- en bierbrouwerijen. Ook sterke drank is wijdverspreid en spotgoedkoop: de meesten raken voor iets meer dan een halve euro per liter aan de Armeense drank ‘aragh’ (een vodka van zongedroogde druiven, niet te verwarren met de traditionele anijslikeur arak).
“Je hoeft niet eens je huis te verlaten,”? aldus Reza, een computeringenieur uit Teheran, “Mijn brouwer levert zelfs aan huis.”?
De religieuze elite reageert geschokt op de beschikbaarheid van alcohol in het land en beschuldigt uiteraard het Westen. Hoewel het aantal alcoholgerelateerde raids sinds president Rouhani aan de macht kwam, blijven de draconische straffen op alcoholproductie, -consumptie en -handel bestaan.
Slechte zelfstook kan blindheid veroorzaken en soms levens eisen. De zware repressie en het feit dat drankconsumptie achter gesloten deuren moet plaatsvinden, leidt bovendien ook tot ernstig alcoholmisbruik. Eind vorig jaar opende de eerste Iraanse ontwenningskliniek haar deuren in Teheran om de ruim 200.000 alcoholisten in het land een helpende hand te bieden.
Ondertussen gaan de geheime braspartijen gewoon door. Volgens Shahriyar, een jongeman die elk weekend privéfeestjes organiseert in het luxeappartement van zijn vader, zijn ze nodig om de sociale repressie te boven te komen:
“We drinken om onze problemen te vergeten en om niet helemaal gek te worden van de manier waarop de staat het gedrag van jongeren aan banden legt.”?
