Drijvende stad is niet langer science fiction

Frans-Polynesië wordt mogelijk het eerste land met een drijvende stad. De regering van de eilandengroep in de zuidelijke Stille Oceaan heeft daarvoor een overeenkomst ondertekend met het Seasteading Institute, een bedrijf dat de mogelijkheden voor een drijvende stad moet onderzoeken.

Het akkoord voorziet dat al over twee jaar met de eerste bouwwerken van start kunnen worden gegaan. Daarbij zou in eerste instantie worden gewerkt aan de oprichting van een onderzoekscentrum en een energiecentrale. Die constructies moeten de kern van de drijvende stad worden. De initiatiefnemers kregen voor het project de beschikking over een speciale economische zone. “De voorbije jaren heeft het Seasteading Institute vooral getracht om het publiek te overtuigen dat drijvende steden meer dan een fantasie kunnen zijn,” aldus de Amerikaanse krant The New York Times. “Begin dit jaar kon met de regering van Frans-Polynesië echter een akkoord worden bereikt. Daardoor kan in de territoriale wateren van het land met de eerste tests van start worden gaan.”

Gloednieuwe naties

Joe Quirk, voorzitter van het Seasteading Institute, benadrukt dat met drijvende steden in principe compleet gloednieuwe naties kunnen worden opgestart. Hij zegt te hopen dat het concept van de drijvende stad tegen het midden van de eeuw volledig ingeburgerd zal zijn. Het Seasteading Institute werd negen jaar geleden opgericht door Patri Friedman, kleinzoon van econoom Milton Friedman. Hij zou op school al aan alternatieve gemeenschapsvormen hebben gewerkt. Friedman besloot uiteindelijk zijn baan bij Google op te zeggen, zodat hij zich kon wijden aan de uitbouw van het Seasteading Institute. Voor de financiering van het project kon Friedman rekenen op geld van miljardair Peter Thiel, oprichter van PayPal. Dat zorgde voor heel wat mediabelangstelling, maar verder gebeurde er in eerste instantie weinig. Plannen voor een prototype in San Francisco Bay werden uiteindelijk geschrapt. Desondanks kreeg het idee steeds meer volgers. Auteur Joe Quirk kwam zes jaar geleden op het evenement Burning Man – een samenkomst rond innoverende levenswijzen in de Black Rock Desert in Nevada – in contact met het idee van de drijvende stad. Een jaar later sloot hij zich aan bij het Seasteading Institute, waar hij al snel voorzitter werd.

Onafhankelijkheid

Volgens Quirk is de drijvende stad een opportuniteit om de regels van de samenleving te herschrijven. Hij wijst erop dat regeringen nog weinig vooruitgang tonen en in de voorbije eeuwen zijn blijven steken. Dat is volgens Quirk gelinkt aan het idee van grondbezit, dat aanzet tot een gewelddadig monopolie op de controle van territorium. Quirk meent dat zonder grondbezit ook mogelijke conflicten zullen verdwijnen. De regering van Frans-Polynesië heeft het Floating Island Project van het Seasteading Institute onafhankelijkheid en autonomie gegarandeerd. Blue Frontiers, het bedrijf dat werd opgericht om de bouwwerken te coördineren, kreeg aan wal ook een gebied van een vijftigtal hectare ter beschikking. Om de eerste bouwfase te financieren, wordt een initial coin offering opgezet. Bij de constructie zou gebruik gemaakt worden van lokaal hout, bamboe en kokosvezels. Daarnaast zou ook beroep worden gedaan op gerecycleerd metaal en plastic. (mah)