Key takeaways

• De protesten tegen hotels voor asielzoekers in het Verenigd Koninkrijk zijn toegenomen, gedreven door zorgen over veiligheid, financiële lasten en culturele verschillen.
• Sommige demonstranten zijn van mening dat de toestroom van asielzoekers een bedreiging vormt voor de Britse samenleving en twijfelen aan het vermogen van de regering om het probleem effectief aan te pakken.
• Terwijl sommige demonstraties vreedzaam verliepen, zijn tegendemonstraties beantwoord met beledigingen en vijandigheid naar degenen die hun bezorgdheid over het asielbeleid uitten.

De protesten tegen hotels voor asielzoekers zijn deze zomer in heel Groot-Brittannië toegenomen. Sky News sprak met demonstranten die het gevoel hebben dat hun stem niet gehoord wordt door de machthebbers.

Dinah Bentley, een 78-jarige gepensioneerde lerares uit West Yorkshire, uitte haar frustratie over de situatie. Ze gelooft dat de toestroom van mensen in kleine bootjes een invasie is en noemde het standpunt van Nigel Farage over immigratie dat overeenkomt met haar eigen opvattingen. Dinah vindt dat de reguliere media niet te vertrouwen zijn en vertrouwt op sociale media voor informatie. Zo kwam ze op het spoor van een protest buiten een hotel in Wakefield waar asielzoekers verbleven.

“Financiële last”

Dit is de eerste keer dat Dinah deelneemt aan protesten in verband met immigratie. Ze voelt een gevoel van urgentie, omdat ze vindt dat gewone mensen niet langer kunnen zwijgen. Een recent incident met een asielzoeker die beschuldigd wordt van aanranding heeft haar zorgen nog groter gemaakt. Dinah maakt zich zorgen over de veiligheid van haar kleindochters en vraagt zich af wat de identiteit en bedoelingen zijn van degenen die in kleine bootjes aankomen. Ze heeft ook kritiek op de financiële last die het onderbrengen van asielzoekers in hotels met zich meebrengt.

Hoewel Dinah het plan van de regering steunt om hotels voor asielzoekers te sluiten, blijft ze sceptisch over de uitvoering ervan. James Crashley, een 47-jarige ex-dienstverlener en politieagent uit Wakefield, sloot zich bij dezelfde gevoelens aan. Hij sprak zich uit tegen het onderbrengen van asielzoekers in hotels of gedeelde accommodatie, waarbij hij zich baseerde op zijn ervaringen in Kosovo en Irak, waar hij lange tijd in tenten woonde.

Tegenstrijdige waarden

James richtte een vrijwilligersgroep op met de naam “5 Town Migrant Watch” om de protesten te steunen en het in zijn ogen asociale gedrag van “illegale mannelijke migranten” te bestrijden. Hij wijt dit gedrag aan culturele verschillen en beweert dat deze individuen tegenstrijdige waarden hebben en de Britse wetten niet respecteren. Hoewel hij toegaf eerder een overtreding tegen de openbare orde te hebben begaan, benadrukte James het vreedzame karakter van de acties van zijn groep en zei hij dat hij bereid was om criminaliteit te voorkomen.

Bij een volgend protest buiten het Cedar Court Hotel in Wakefield kregen Dinah en andere demonstranten te maken met tegendemonstranten die hen beledigden. Dinah liet zich niet uit haar evenwicht brengen door de beledigingen, die ze onbelangrijk vond. Sharon, een andere demonstrant, sprak haar angst en frustratie uit over de vijandige manier waarop mensen haar behandelden, enkel omdat ze haar zorgen uitte. Dinah en James vinden allebei dat de regering hun eisen negeert en geloven dat de woede en onzekerheid zullen blijven voortwoekeren totdat de overheid zinvolle actie onderneemt. (fc)