De rechtszaak dinsdag aangespannen tegen Donald Trump is veel moeilijker dan ze op het eerste zicht lijkt, want het proces gaat over wat Trump dacht, niet over wat de helft van Amerika denkt.

In het nieuws. Donald Trump is dinsdag door een volksjury in de Amerikaanse staat Washington DC aangeklaagd. Het is de derde rechtszaak waarin hij rechtstreeks wordt beschuldigd van crimineel gedrag. De aankondiging van een vierde rechtszaak – die verband houdt met zijn vermeende inmenging in de verkiezingsuitslag in de staat Georgia – is een kwestie van dagen of weken.

De details: de jury in de staat Washington DC klaagde Trump aan op basis van 4 vermeende misdrijven: druk op staten om de verkiezingsuitslag te veranderen, valse kiezers organiseren, het ministerie van Justitie inzetten om staten onder druk te zetten, en proberen zijn vice-president Mike Pence ervan te weerhouden de verkiezingsuitslag te bekrachtigen.

Grote rechtszaken vergen overtuigend bewijsmateriaal, maar dat ontbreekt

Wat is het probleem met deze zaak? Er zijn er een paar:

• Grote rechtszaken vergen overtuigend bewijsmateriaal, maar dat ontbreekt. De rechtszaak dinsdag aangespannen tegen Donald Trump is daarom veel moeilijker dan ze op het eerste zicht lijkt en door de mainstreammedia wordt verkocht.
  • Een verslagen verkiezingskandidaat heeft het recht het resultaat aan te vechten en te eisen dat bewijs van onregelmatigheden wordt onderzocht. (De zaak Bush vs. Gore is maar een van vele precedenten).
  • De zaak tegen Trump is gebaseerd op beschuldigingen dat hij veel verder is gegaan, door actief samen te spannen met relschoppers en leugens te verspreiden – waarvan hij wist dat ze onwaar waren – over ‘gestolen verkiezingen’. Hiervoor is nog geen bewijs geleverd.
  • Want het proces gaat over Trumps gemoedstoestand. Als hij één jurylid kan overtuigen dat hij overtuigd was dat hij had gewonnen en wilde voorkomen dat zijn overwinning hem werd ontnomen, is de zaak voorbij.
  • Deze zaak zal dus veel moeilijker te winnen zijn dan de andere federale aanklacht in verband met het achterhouden van geclassificeerde documenten in Trumps residentie Mar-a-Lago.
  • Op X (ex-Twitter) schrijft Jonathan Turley, rechtsgeleerde en professor aan de George Washington University Law School, wat volgt: “Als je een rode pen gebruikt om al het materiaal dat vermoedelijk beschermd wordt door het Eerste Amendement door te strepen, kun je een groot deel van de aanklacht samenvatten in een haiku … Ik vond dat de aanklacht tegen Mar-a-Lago sterk was. Dit is het tegenovergestelde.”

De politisering van rechtszaken neemt in de VS kolossale proporties aan

• De politisering van rechtszaken neemt in de VS kolossale proporties aan. Ook dit proces, waarin de verkiezingen van 2020 opnieuw worden uitgevochten, zal naar alle waarschijnlijkheid plaatsvinden middenin de (campagne voor de) verkiezingen van 2024.
  • Het wordt gevoerd door een Ministerie van Justitie dat wordt geleid door een van de kandidaten tegen de andere kandidaat.
  • De speciale aanklager Jack Smith is niet onafhankelijk van dat ministerie. Hij rapporteert aan de door Joe Biden benoemde minister van Justitie Merrick Garland.
  • Ook de Republikeinen en hun mediamachine hebben dat opgemerkt. Op de nieuwszender Fox News gaat geen uur voorbij zonder dat de term ‘Biden Crime Family‘ opduikt. Amerika ontdekt – dankzij de trouwe steun van de mainstreammedia aan de Democraten– vandaag pas in welke mate de familie Biden haar naam en politieke connecties heeft misbruikt om zichzelf te verrijken.
  • Op woensdagochtend bedankte Trump zijn trouwe medestanders voor hun steun in een zeer energiek bericht op sociale media. Hij vergeleek zijn land met Nazi-Duitsland. Even later verstuurde zijn campagne een fondsenwervingsnota die verwees naar een verbijsterend feit: hij zou nu geconfronteerd worden met “561 JAAR gevangenisstraf als gevolg van de heksenjachten van links.” (Lees verder onder de foto.)

Niet de rechters zullen over Trumps lot beslissen, maar de Amerikaanse kiezers

Zoom out. Het land heeft absoluut geen behoefte aan een proces dat steunt op vage wetten om een presidentskandidaat te vervolgen, die wellicht sterk geloofde in de leugens die hem werden aangereikt en hem verzekerden dat hij gewonnen had.

• In de laatste peiling van de New York Times/ Siena College zegt driekwart van de Republikeinse kiezers (75%) dat Trump “niets meer deed dan te strijden voor zijn recht om de verkiezingsuitslag te betwisten”.

Wat nu? Zelfs als Trump veroordeeld wordt – in welke van de verschillende rechtszaken dan ook – zal het jaren duren vooraleer hij uitgeprocedeerd is. Hij zal bij een veroordeling beroep aantekenen, alle rechtsgeldige mogelijkheden uitputten en indien nodig de zaak aanhangig maken bij het Supreme Court.

Het zijn dus niet de rechters die over Trumps lot zullen beslissen, maar de Amerikaanse kiezers. Vraag is of er binnen de Republikeinse Partij GOP en de Democratische DNC nog voldoende gezond verstand aanwezig is om Amerikaanse kiezers, in de meest ambitieuze en grootste economie ter wereld, een pijnlijke re-match tussen twee bedenkelijke en overbejaarde figuren te besparen.