Nu het minder goed gaat in Europa keren hogeropgeleide Vlamingen van buitenlandse afkomst terug naar hun land van herkomst. Is deze omgekeerde braindrain een probleem of een positieve evolutie? In DS (26/11) schrijft Veli Yüksel (Vlaams parlementslid, CD&V) over een blijkbaar nieuw fenomeen: de ‘allochtone braindrain’, de terugkeer van hogeropgeleide allochtonen naar hun land van herkomst.
Voor deze braindrain zijn er volgens Yüksel meerdere redenen, de interessante economische situatie, de aantrekkelijkheid van het thuisland – sociaal en cultureel, maar ook de discriminatie waar de allochtonen in Vlaanderen aan onderhevig zijn.
Discriminatie op school
Voor deze discriminatie verwijst Yüksel naar een reeks daarover die in DS werd gepubliceerd (‘De zwarte lijst’, 26 oktober – 2 november 2013). Een aflevering daarvan gaat het over discriminatie op school. Volgens Noel Clycq, coördinator van het onderzoeksproject, leven bij heel wat leerkrachten wel degelijk discriminerende beelden van de kinderen. Maar hij vertelt erbij dat “Kinderen met een Poolse of Chinese achtergrond ‘voorbeeldminderheden’ zijn. Ze gelden,anders dan de Turkse of Marokkaanse kinderen, als heel gedisciplineerd en ambitieus – terwijl ook hun ouders een andere taal dan het Nederlands spreken”.
Er is duidelijk een meningsverschil tussen de ‘discriminerende leerkrachten’ (die steevast als de slechteriken worden voorgesteld) en de ‘gediscrimineerde leerlingen’ van Marokkaanse en Turkse afkomst (altijd de slachtoffers). Vermits het niet gaat om een taalachterstand, zou het interessant geweest zijn om te horen van de onderzoekers of er ook onderzoek gebeurde naar het onderscheid in functie van het thuisland. Helaas, in het politiek correct denken komt dergelijke kritische vraag niet aan bod. Is dit een vergetelheid of een weigering om relevante verschillen tussen specifieke gedragingen van de verschillende groepen allochtone leerlingen te willen erkennen?
Een punt dat niet aan bod komt zijn de mogelijke verschillen tussen hogeropgeleide en laaggeschoolde allochtonen. Zou het te ver gezocht zijn te denken dat over het algemeen hogeropgeleiden veel gemotiveerder zijn en hun werkethiek sterker ontwikkeld is? Is dat trouwens geen fenomeen dat helemaal niets met discriminatie te maken heeft, envoorkomt in elke gemeenschap, autochtoon of allochtoon? Zou het kunnen dat zij daardoor veel minder last hebben van discriminatie dan de minder gemotiveerde laaggeschoolden? Dat de discriminatie van deze categorie nauwelijks een rol speelde bij hun eigen beslissing om terug te keren naar hun ‘eigen land’ om het daar waar te maken?
Wat in elk geval een goede reden is voor de terugkeer van ambitieuze allochtonen naar hun land van herkomst is de gewijzigde economische situatie. Turkije is aan een economische opmars bezig en vermits iedereen (ongeacht zijn herkomst) liever rijk dan arm is, ligt het voor de hand dat ze daar meer kansen hebben. Moet daar opnieuw de discriminatie bij gehaald worden? Is Vincent Kompany weggelopen omdat hij hier gediscrimineerd werd of vertrok hij gewoon voor de poen en het prestige?
Discriminatie op de arbeidsmarkt
Wie nu nog durft te beweren dat er geen discriminatie is op de arbeidsmarkt is een racist ‘pur sang’. En wie beweert dat discriminatie alle achterstelling op de arbeidsmarkt verklaart, dieis al even dogmatisch en ongenuanceerd bezig.
Zouden er niet heel veel Vlamingen zijn die niet discriminerenwegens taal, huidskleur, naam of herkomst, maar wel bepaalde allochtonen weigeren omwille van onaangepaste gedrag en een bedenkelijke werkethiek ofte onrealistische verwachtingen? Onderzoeken en consistente feedback vanwege rekruteerders bevestigen dat dit absoluut geen zwart-wit verhaal is.
Ik weet het, dat is vloeken in de politiek correcte kerk. Daarom dat voorbeelden hiervan nauwelijks de media halen. Zou veel meer nuancering en minder eenzijdigheid niet bijdragen tot een objectiever en eerlijker debat?
Een positieve evolutie
Dat er aan deze omgekeerde braindrain een positief aspect zit las ik niet bij Yüksel. Nochtans is het duidelijk dat de thuislanden met deze terugkeer gediend zijn. Is dat geen goed voorbeeld van een geslaagde vorm van internationale samenwerking?
Zo ziet Yüksel het echter niet. Hij blijft steken in het bekrompen eigenbelang van zijn gemeenschap die door deze braindrain een deel van haar rolmodellen verliest. Blijkbaar is Vlaanderen toch niet zo slecht voor haar allochtone medeburgers. Of is een mooie toekomst in het land van herkomst een stap achteruit?
Waarom elk probleem met ingeweken Vlamingen te pas en te onpas herleiden tot een discriminatie debat? Wil men het probleem echt oplossen dan zou het alvast helpen mochten de politiek correcte media de kerkhofstilteover dit thema doorbreken.
Pierre Therie, kolonel SBH op rust, gewezen defensieattaché in Oostenrijk.
Deze opinie verscheen eerder op De Bron