Wie biedt meer, om te tonen dat hij als politicus de nood van de overstromingen in Luik wil ledigen? De PS eiste, bij monde van Thomas Dermine (PS), de staatssecretaris voor Relance, dat er een noodfonds zou komen van 1,2 miljard, met daarin 600 miljoen vanuit de federale kas.

• Maar dat was nog eens extra geld, dat het federale niet echt kan missen. De Vlaamse regering sprong daarop in de dans: bij de Septemberverklaring bood Vlaams minister-president Jan Jambon (N-VA) spontaan aan om dat geld “te lenen” aan de Waalse regering.
• De redenering erachter is dubbel. Ten eerste is er de financiële realiteit: Vlaanderen krijgt, door haar betere kredietrating, aan veel goedkopere tarieven dat geld los, en kan het dan doorlenen aan die rente. Want de Waalse schuld explodeerde door corona en de overstromingen met nog eens 7 miljard, en tikt aan tot 21 miljard euro.
• En, het is natuurlijk ook een beetje een confederaal model: de ene deelstaat helpt de andere, los van het federale niveau. “Wat een Vlaamse bankiersmentaliteit”, snoof men in Namen over het voorstel.
• Maar tegelijk schoot premier Alexander De Croo (Open Vld) dan toch eindelijk in actie: hij kreeg de afgelopen dagen kritiek in de Franstalige pers over zijn stilzwijgen over federale hulp. Het resultaat nu? Een renteloze lening vanuit het federale niveau, voor die 1,2 miljard. Opvallend gelijklopend dus met wat Vlaanderen eigenlijk voorstelde.
• Dat plan kondigden beiden, De Croo en Di Rupo, triomfantelijk aan op een persconferentie. De federale regering kan dan laten zien “hoe gul ze is” (ze neemt de lage rente voor haar rekening) en Di Rupo heeft wat goed te maken na zijn gedeukte blazoen over de aanpak van de overstromingen.