Centrale banken wereldwijd zijn hun dollarreserves geleidelijk aan aan het afbouwen en diversifiëren hun portefeuilles in minder traditionele valuta’s.
‘Koning dollar’ geldt al lange tijd als reservemunt van de wereld. Maar zijn macht begint te tanen, zegt het Internationaal Monetair Fonds (IMF) in een studie die op zijn blog gepubliceerd is.
In feite zijn greenbacks nog steeds de reservevaluta van de wereld, maar het aandeel ervan is de afgelopen 20 jaar gedaald, opperen de IMF-economen Serkan Arslanalp, Barry Eichengreen, en Chima Simpson-Bell. In het vierde kwartaal van 2021 dook het aandeel van de dollar in de buitenlandse reserves zelfs tot onder de 59 procent, het laagste punt in meer dan 20 jaar. Aan het eind van de jaren negentig torende het nog boven de 70 procent uit.
Kronen, Won, en CA en AUS dollars
Dit betekent dat de verschillende centrale banken de dollar geleidelijk aan aan het vervangen zijn door andere valuta’s om hun portefeuilles te diversifiëren. En de munten die zij in het vizier hebben zijn wellicht niet die die je denkt. Zo gaat het vooral om de Zweedse kroon, de Koreaanse won, of de Canadese en de Australische dollar. Economen merken op dat deze geldsoorten gekenmerkt worden door hoge rendementen en lage volatiliteit. Met de nieuwe financiële technologieën is het bovendien ook gemakkelijker valuta’s te verhandelen.
De economen voegen daaraan toe dat “deze niet-traditionele reservevaluta’s worden uitgegeven door landen met open kapitaalrekeningen die blijk hebben gegeven van een gezond en stabiel beleid. Belangrijke attributen van emittenten van reservevaluta’s zijn niet alleen economische kracht en financiële soliditeit, maar ook een transparant en voorspelbaar beleid. Met andere woorden, stabiliteit van de economie en beleidsbeslissingen zijn belangrijk voor de internationale aanvaarding.”
Deze minder traditionele valuta’s zijn goed voor maar liefst 75 procent van het geld dat de laatste jaren vervangen is. De meer traditionele valuta’s, zoals de euro, de Japanse yen en het Britse pond zien hun aandeel in dit diversificatieproces niet toenemen. Het resterende kwart wordt ingenomen door de yuan, ook bekend als de renminbi. Op wereldschaal bezit Rusland een derde van alle yuan-reserves, wat neerkomt op 105 miljard van de 336 miljard dollar.
De economen wijzen op het voorbeeld van de Bank van Israël, die 200 miljard dollar aan vreemde valuta’s in reserve heeft. Die instelling zal zich voor het eerst in zijn geschiedenis ontdoen van enkele Amerikaanse dollars ten gunste van Canadese, Australische, yen en yuan. Het aandeel van de dollar zal dus dalen van 66,5 tot 61 procent.
Oorlog en olie
Met de oorlog in Oekraïne vrezen sommigen dat de dollar nog meer aan belang zou kunnen inboeten. Dit wordt vooral gevreesd wanneer Rusland en China voor hun export betaling in roebels of yuan eisen. Het grootste deel van de internationale handel gebeurt in dollars, zodat landen hun valuta moeten omwisselen voor dollars om verschillende producten te kopen. Rusland heeft bijvoorbeeld al geëist dat zijn gas in roebels wordt betaald, en niet in euro’s, maar niet alle bedrijven willen daaraan voldoen. Het valt nog te bezien of Rusland voor andere producten die het uitvoert roebels zal eisen.
In het kader van de aan de gang zijnde oorlog, en zelfs daarna, zouden ook cryptomunten de dominantie van de dollar op het internationale toneel kunnen ondermijnen.
Een andere ontwikkeling die de dominantie van de dollar ernstig zou kunnen ondermijnen, is als de yuan aanvaard wordt als betaalmiddel voor olie (een markt waar de dollar momenteel de enige munt is) – een idee dat Saoedi-Arabië al heeft geopperd.
(lb/ns)
