De 10 gevaarlijkste landen ter wereld

IJsland draagt voor ongeveer het tiende jaar op rij de titelvan meest veilige land ter wereld, terwijl Syrië de meest gevaarlijke staat opaarde blijft. Dat blijkt uit een jaarlijks rapport van het Institute forEconomics and Peace. Er worden statistieken in acht genomen zoals moordcijfers,militaire uitgaven en de niveaus van terrorisme en criminaliteit.

De factoren die voor deze lijst in acht genomen worden,worden opgelijst in de Global Peace Index (GPI). Zoveel te hoger het land op delijst staat, zoveel te gevaarlijker het land in kwestie is. Het gemiddeldeniveau van veiligheid in de wereld is over het algemeen gedaald in 2017.

Zo zijn het Midden-Oosten en Noord-Afrika de meest gevaarlijkeregio’s op de planeet. Europa is over het algemeen het minst gevaarlijk, maarook die score is gedaald door gestegen politieke instabiliteit, de impact van terrorismeen percepties van criminaliteit.

“Onderliggende oorzaken niet aangepakt”

“De GPI van 2018 toont aan dat we in een wereld leven metspanningen, conflicten en crisissen die in het vorig decennium opgedoken zijnen die nog niet opgelost zijn. Het resultaat is deze graduele, gestage dalingin vrede”, klinkt het bij het instituut. “Hoewel de langdurige conflicten insommige gevallen beginnen te verminderen, zijn de onderliggende oorzaken vanveel van deze conflicten nog niet aangepast. De mogelijkheid dat het geweldterug oplaait, blijft erg realistisch.”

België op 21ste plaats

IJsland is het minst gevaarlijke land ter wereld, gevolgddoor Nieuw-Zeeland en Australië. België staat net als vorig jaar op de 21steplaats. Nederland is één plaats gedaald naar nummer 23 en Frankrijk enDuitsland zitten respectievelijk op de 61ste en 17de plaats. Het VK is tweeplaatsen gedaald naar de 57ste plaat en de VS blijft op de 121ste plaatstrappelen. Maar dit zijn de gevaarlijkste landen ter wereld.

(Meer over terrorisme en de Arabische wereld is hier te lezen.)

1. Syrië


© centom

Wie naar Syrië reist, loopt nog steeds het risico om om tekomen in een terroristische aanslag of om door gewapende troepen neergeschotente worden.

Syrië blijft het zieke kind van de planeet. In 2011 begonnener gewapende opstanden en protesten van diverse groepen en fracties onder debevolking van Syrië, zowel de democratische oppositie als politieke islamisten,salafisten en andere radicaal-soennitische strijders. De regering van deSyrische president Bashar al-Assad sloeg hard terug om de gewapende opstandende kop in te drukken. De Syrische Koerden, een etnische minderheid in het land,zien nu ook hun kans om een autonoom, onafhankelijk gebied te krijgen in deregio, Rojava. In 2014 was er een belangrijke verandering in de oorlog: demilitanten van de terreurgroep Islamitische Staat (IS) sloeg erin om een gebiedin het land te veroveren dat ze hun eigen ‘kalifaat’ noemden. Dat isondertussen opnieuw veroverd door meer gematigde rebellen, waarvan een deelgesteund wordt door een westerse coalitie onder leiding van de Verenigde Statenenerzijds, en de Syrische regeringsgroepen die gesteund worden door Ruslandanderzijds.

Ondertussen claimen de regeringsgroepen dat ze de hoofdstadDamascus opnieuw veroverd hebben. Anno 2018 zijn meer dan 400.000 mensen doorhet conflict gestorven in het land en ongeveer 11 miljoen Syriërs, de helft vande vooroorlogse bevolking, heeft noodgedwongen hun huis moeten verlaten.

De toekomst van Syrië?

“De tussenkomst in het conflict door Rusland en Iran,allebei bondgenoten van Assad, heeft de koers van de oorlog in de recente jarenin zijn voordeel gedraaid”, meldt de BBC. “Assad is er in geslaagd om dehoofdstad en enkele andere grote steden in het westen van Syrië terug tewinnen. Honderdduizenden mensen in rebellengebieden leven nu in angst datregeringstroepen voor hen zullen komen.”

Begin 2017 zijn Rusland, Turkije en Iran al samen aan tafelgaan zitten voor vredesgesprekken om een einde te brengen aan de oorlog.Syrische rebellen hebben al laten weten dat ze de volgende ronde van diegesprekken, die gepland staan in juli, zullen saboteren, zeker nu de locatievan de conferentie verplaatst is van het neutrale Kazakhstan naar de stad Sochiin Rusland.

Tegelijkertijd gaan er VN-onderhandelingen door in Genève,maar tot nu toe kwamen er daarbij nog geen politieke oplossingen uit de busvoor de Syrische crisis.

(Meer over Israël en Iran in Syrië is hier beschikbaar.)

2. Afghanistan


© us defense

Wie Afghanistan bezoekt, loopt het risico om slachtoffer teworden van een westerse luchtaanval of van een terroristische aanslag van eenradicale, islamitische organisatie.

Eind 2001 begon de oorlog in Afghanistan. Onder de naam ‘EnduringFreedom’ vielen de legers van de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk,Australië, Frankrijk en de Noordelijke Alliantie de Taliban in Afghanistan aan.Dat deed de westerse coalitie als een directe reactie op de terroristischeaanslagen van 11 september 2001 in de Amerikaanse steden New York enWashington. De terroristische groepering Al Qaida zat achter deze terroristischeaanslagen.

In de periode daarvoor was de Taliban aan de macht inAfghanistan, een islamitische beweging in Afghanistan en Pakistan die eenstreng, islamitisch samenlevingsmodel voor ogen heeft. Het Taliban-regime wasvrij snel verslagen, hoewel Al Qaida-leider Osama Bin Laden wist te ontsnappen.Er werd een nieuwe Afghaanse regering geïnstalleerd en een nieuwe grondwetopgesteld, maar de verdreven strijders van de Taliban proberen al jarenlang hetnieuwe bewind omver te werpen vanuit hun bases in Pakistan, na de vernietigingvan hun bolwerken in Afghanistan. 

Grootste gebied sinds 2001

Zelfs de dood van Osama Bin Laden in 2011 maakt geen eindeaan de spanningen. Dit jaar nog voerde de Taliban enkele grote aanslagen uit ophotels in Afghanistan. De situatie is dus wel degelijk nog gevaarlijk.

Sinds de Amerikaanse troepen het land hebben verlaten, is deTaliban bezig aan een geleidelijke opmars. Het gebied dat ze in handen hebben,is het grootste sinds 2001. De beweging staat vooral sterk in de landelijkegebieden, die op economisch vlak iets minder interessant zijn. In hetAfghanistan met strategische wegen en grotere steden hebben ze een pak mindersucces. Zo is het Afghaanse leger er, met assistentie van Washington, ingeslaagd om te verhinderen dat de Taliban de grote bevolkingscentra zounemen. Omdat de Taliban er niet in slaagt nieuw, belangrijk terrein te winnen,kiezen ze ervoor om over te gaan tot andere manieren om hun aanwezigheid in deregio te laten blijken. Willekeurige aanslagen zijn daar de perfecte methodevoor. Als tegenreactie heeft de Amerikaanse luchtmacht de jongste maanden meerluchtaanvallen uitgevoerd in het land. Dat maakt het land nog een pakgevaarlijker. Bovendien zet terreurgroep IS tegenwoordig steeds meer zijnzinnen op Afghanistan nu die andere terreurorganisatie bijna volledig verdrevenis uit Syrië en Irak.

(Meer over Trump-adviseurs en een eventuele Amerikaanse militaire aanwezigheid in Afghanistan is hier te lezen.)

3. Zuid-Soedan


© combined joined task force

In de Zuid-Soedanese hoofdstad Djoeba is het de jongstejaren rustig, maar in de rest van het land wordt er nog fel gevochten. Dat isjammer, want de diverse natuur in Zuid-Soedan is adembenemend.

Sinds 9 juli 2011 is Zuid-Soedan onafhankelijk van Soedan. Datgebeurde na een referendum, waarbij de een kiesdrempel van 60 procent werdgehaald en een meerderheid vóór onafhankelijkheid stemde. Bijna 98,93 procentvan de bevolking stemde voor de afscheiding. De onafhankelijkheid vanZuid-Soedan is door (Noord-)Soedan erkend en de Veiligheidsraad van deVerenigde Naties verklaarde dat de volksraadpleging grotendeels vrij, eerlijken geloofwaardig was verlopen. Op 14 juli 2011 werd Zuid-Soedan lid van deVerenigde Naties en op 27 juli 2011 lid van de Afrikaanse Unie.

Maar dan ging het mis: vanaf juli 2011 raakten Soedan enZuid-Soedan het oneens over de grensstreek en de verdeling van de winst van deoliewinning in de regio. Er vielen doden aan beide kanten. Thabo Mbeki, deex-president van Zuid-Afrika, trad op als bemiddelaar en in augustus 2012 kwamhet tot een overeenkomst over de olieopbrengsten.

Een jaar later kwam het weer tot een crisis: de toenmalige Zuid-Sudanesepresident Salva Kiir stuurde in juli 2013 alle ministers de laan uit, naareigen zeggen om corruptie, etnische conflicten en economische problemen tegente gaan. Het resultaat was een gewelddadig conflict. Het kwam tot gevechten vanZuid-Sudanese en Oegandese regeringstroepen tegen rebellen. Het kwam totgrootschalige moordpartijen, ook van burgers. Grote aantallen mensen sloegen opde vlucht en veel landen zagen zich genoodzaakt hun burgers uit het land teevacueren.

Tot 27 juni 2018 werd er nog steeds gevochten. De leidersvan de beide legers in het Afrikaanse land Zuid-Soedan kwamen overeen om over 72uur een staakt-het-vuren in te voeren. Het blijft dus nog erg gevaarlijk enonveilig in Zuid-Soedan en er zijn overal gewapende krachten. Na dewapenstilstand zouden ook gevangenen uitgewisseld worden en zouden humanitairekonvooien toegelaten worden. Of de gevechten ook effectief zullen stoppen, valtnog af te wachten. Zo werd de wapenstilstand van 2011 ook helemaal nietnageleefd.

(Een uitgebreider artikel over de situatie in Zuid-Soedan is hier te lezen.)

4. Irak


© defense US

Irak is al decennia een gevaarlijk land. Het barst er van degewapende groeperingen, die haast allemaal een ander doel nastreven. Bovendienliggen er veel mijnen onder de grond en zijn er vaak luchtaanvallen. Dat isspijtig, want de stad Samarra met haar prachtige tempels zou een gigantischetoeristische trekpleister zijn. Zo was de historische stad ooit de hoofdstadvan een rijk dat van Tunesië tot Centraal Azië uitstrekte.

Irak heeft een lange geschiedenis van oorlogen. Zo was er inde jaren 80 de erg bloedige Irak-Iranoorlog, waarbij zo’n 500.000 doden vielenaan Iraanse kant en zo’n 375.000 aan Irakese kant. In 1990 viel Irak het veelkleinere buurland Koeweit binnen en het werd op één uur tijd volledig veroverd.Het gevolg was de Golfoorlog van de jaren 90, waarbij Koeweit gesteund werd doorde VS, Frankrijk en Engeland. Begin jaren 2000 werd de Irakese dictator SaddamHoessein verdreven na een aanval van een internationale coalitie, de zogenaamdeCoalition of the Willing, onder leiding van de Verenigde Staten en het VerenigdKoninkrijk.

In 2011 verlieten de Amerikaanse troepen na meer dan 8 jaarIrak. Er werd een artificiële regering ingesteld. Het gevolg was een machtsvacuüm,waarvan de Iraakse Koerden, die uit zijn op onafhankelijkheid, en deterreurgroep Islamitische Staat, gebruik maakten. Het gevolg was eenburgeroorlog die ongeveer gelijk liep met die in Syrië.

Ook nu Islamitische Staat verdreven is, is de situatie nogerg instabiel in Irak en zijn de spanningen nog steeds hoog tussen de Iraakseoverheid, terreurgroep Islamitische Staat, de Iraakse Koerden en andererebellen. Er zijn nog steeds veel gewapende troepen aanwezig. 

5. Somalië


© flickr

Terroristische groeperingen in Somalië bedreigen vaakwesterlingen en mensen die werken voor westerse organisaties. Dat is spijtig,want Somalië heeft mooie stranden en de natuur is er prachtig. In de hoofdstadMogadishu loop je continu het risico om in een terroristische aanslag terechtte komen. Ook in de rest van het land wordt er op westerlingen gejaagd, zelfsin het nabijgelegen Somaliland. Ook op zee in de buurt van de Somalische kustis er continu een risico op terrorisme. Piraterij blijft een significante bedreigingin de Golf van Aden en de Indische Oceaan.

6. Jemen


© wikimedia commons

De situatie in Jemen is nog steeds erg gespannen enonstabiel. In sommige regio’s van het land is het niet duidelijk welkegroeperingen het voor het zeggen hebben. Er worden continu aanslagen gepleegden de verschillende groeperingen voeren nog steeds gewapende conflicten tegenelkaar.

De Jemenitische burgeroorlog is al sinds 2015 aan de gang. Hetis een direct gevolg van de Jemenitische Revolutie in 2011–2012. Daarbij werdde autoritaire, Jemenitische president Ali Abdullah Saleh ten val gebracht. Sindsdienheerste er een machtsvacuüm en kwamen desjiitische Houthi’s in opstand tegen de nieuwe, overwegend soennitische,regering. De Houthi’s kregen ook steeds openlijker steun van oud-presidentSaleh. Een coalitie van soennitische Arabische landen onder leiding vanSaoedi-Arabië intervenieerde dan weer ten gunste van Al-Hadi. Uiteindelijk kwamhet tot een gewapende strijd tussen de twee partijen. Ook maken terroristischeorganisaties zoals IS en Al Qaida gebruik van de chaos en de instabiliteit inhet land om hun invloed meer te laten gelden.

(Een uitgebreide analyse van de situatie in Jemen lees je hier.)

7. Libië


© wikipedia

De Libische regering van het Nationaal Leger doet ermomenteel alles aan om de stabiliteit en de veiligheid terug te brengen in hetland. Toch is het nog erg gevaarlijk in Libië en wordt in een aantal regio’snog hevig gevochten. Dat is jammer, want de prachtige Fenicisch-Romeinse stad LeptisMagna is in het land gelegen nabij de stad Al Khums. Unesco Werelderfgoedbeschrijft het monument zo: “Het was één van de mooiste steden van hetRomeinse rijk, met haar imposante, openbare monumenten, haven, marktplein,pakhuizen, winkels en residentiële wijken.”

In de nasleep van de omwenteling in Tunesië en de geslaagdevolksopstand in Egypte in 2010 en 2011 kwamen er begin 2011 in Libiëtienduizenden mensen de straat op tegen het bewind van de tirannieke premier Moammaral-Qadhafi. Bij de onrusten vielen er waarschijnlijk meer dan 1.000 doden, maarer bestaan geen officiële cijfers over het aantal slachtoffers. DeVN-veiligheidsraad besloot begin 2011 dat er ingegrepen moest worden in Libiëen er werd een resolutie gestemd die militair ingrijpen mogelijk maakte. Daarbijnamen Frankrijk en Groot-Brittannië het voortouw. Het luchtruim boven Libiëwerd een “no-flyzone” en de coalitielegers vielen ook troepen op degrond aan vanuit de lucht. Qadhafi, die wilde vluchten in een konvooi, werdtegengehouden door Franse gevechtsvliegtuigen en daarna gevangengenomen. Hijstierf in onduidelijke omstandigheden.

Daarna brak een chaotische periode aan voor het land. Het centralegezag van de huidige, internationaal erkende regering is vooral beperkt tot hetnoorden. Vooral christenen worden zwaar onderdrukt. Er staan nu twee regeringentegenover elkaar. De eerste, die internationaal erkend wordt, wordt verdedigddoor het Libisch Nationaal Leger. Die wordt hevig gesteund door Egypte, deVerenigde Arabische Emiraten en Saoedi-Arabië. Aan de andere kant staat deLibya Shield Force, gesteund door Soedan, Qatar en Turkije. Sommige van deleden van die laatste groep hebben ook sympathie voor en/of banden metIslamitische Staat.

8.Congo-Kinshasa (Democratische Republiek Congo)


© wikimedia commons

Vooral in het oosten van het land is de situatie erggevaarlijk en instabiel. De aanwezigheid van gewapende rebbelengroepen, demilitaire operaties tegen hen, het intercommunale geweld en de instroom vanvluchtelingen uit nabijgelegen landen dragen bij tot moeilijkheden op het vlakvan politiek, veiligheid en welzijn. Bovendien zijn er veel berichten vankidnappings van medewerkers van de vele aanwezige, internationale ngo’s. Dat isjammer, want onder andere het Nationaal park Garamba in het oosten van het landis wereldberoemd. Naast de mooie, ongerepte vegetatie zijn er dieren te spottenzoals olifanten, giraffen, neushoorns en nijpaarden.

Congo kent een lange geschiedenis van geweld. Aan het eindevan de 19de eeuw werd het ongerepte land op de Conferentie van Berlijntoegekend aan de Belgische koning Leopold II. De ‘Onafhankelijke Congostaat’werd het persoonlijke eigendom van de vorst. De Congolezen werden ondertussenuitgebuit om rubber te innen voor de koning, wat Leopold een enorm fortuinopbracht. Met de opbrengsten zette hij prestigieuze gebouwen op, waarvan demeesten er nog steeds staan, in Belgische steden zoals Brussel, Tervuren enOostende. Tussen 1885 en 1908 stierven naar schatting ongeveer 5 miljoen Congolezenaan uitbuiting en ziekten. Als gevolg van internationale druk nam het Belgischparlement de kolonie over van de koning. Het land werd nu Belgisch-Congogenoemd. Het bestuur verbeterde fel en er werd vooruitgang gerealiseerd. Welhadden de koloniale heersers over hetalgemeen een neerbuigende, bevoogdende houding tegenover de Congolesebevolking. De onafhankelijkheidsbeweging groeide en op 30 juni 1960 verleende BelgiëCongo de onafhankelijkheid uit angst voor een onafhankelijkheidsoorlog zoals inAlgerije. Patrice-Emery Lumumba werd eerste minister en er brak een periode aanvan onrust en muiterij. Er was bovendien jarenlang een tiranieke leider aan demacht, Mobutu Sese Seko.

9. Centraal-Afrikaanse Republiek

De spanningen zijn vooral hoog in de hoofdstad Bangui, maarook in de rest van het land. Het barst er van de gewapende patrouilles die eenaantal wegen in het land versperd hebben. Het land is absoluut niet veilig. Zozijn er heel wat meldingen van geweld, wraakmoorden, plundering en schendingenvan mensenrechten. Sinds januari 2015 zijn er een groot aantal kidnappingsgeweest van ministers, liefdadigheidswerkers en VN-medewerkers. Ook is er dejongste jaren interetnisch geweld in het land in de steden Bangui en Bambari.

In 2002 pleegde François Bozizé een coup. Hij werd in 2005gekozen tot president maar werd in 2013 op zijn beurt afgezet na een opstandvan islamitische milities, de SELEKA. Daarbij kwam Michel Djotodia aan demacht. Een burgeroorlog brak uit die ontaardde in slachtpartijen tussenislamieten en christenen.

10. Rusland

Dit jaar gaat het WK Voetbal door in Rusland. Toch is het landbest gevaarlijk. Zo wordt het ten eerste ten strengste afgeraden om met eenander vervoersmiddel dan het vliegtuig van Wit-Rusland naar Rusland te reizen. Moskoubeschouwt grensovergangen, zoals wegen of spoorwegen, tussen Rusland en Wit-Ruslandnamelijk niet als  internationalegrensovergangen. Bovendien is het erg belangrijk om de geldigheid van jeRussisch visum goed in de gaten te houden. De kleinste overschrijding van degeldigheidsduur, zelfs van enkele uren, leidt ertoe dat men niet op de vluchtwordt toegelaten, dat een boete wordt aangerekend en mogelijks zelfs dat menvoor de rechter dient te verschijnen. Wie voor het WK Voetbal naar Ruslandreist, moet online een Fan-ID aanvragen. Die geldt als visum en is noodzakelijkom Rusland in én uit te reizen. Vergeet ook niet dat je een origineel Fan IDnodig hebt om de stadions binnen te geraken. Een zelf uitgeprinte versie wordtaanvaard aan de grenzen, maar niet aan de stadions.

In de grote steden in het westen ondervinden bezoekers weinigtot geen hinder van de recente ontwikkelingen in Oekraïne. Bovendien kunnen bezoekersvan niet Noord-Europese oorsprong in Rusland het slachtoffer zijn van uitingenvan xenofobie, met mogelijk dodelijke afloop. De jongste jaren is het aantalracistische misdrijven aanzienlijk gestegen. 

Alert zijn is de boodschap

Ook zijn er veel gevallen, waarbij criminelen zich voordoenals politieagenten. In Rusland moeten agenten bij het uitvoeren vanidentiteitscontroles steeds een uniform dragen, voorzien zijn van een badge meteen persoonlijk nummer, en zich voorstellen.

Wanneer een voorbijganger zijn portefeuille, bankbiljetten,een handtas, of eender welk ander waardevol voorwerp verliest, kan je bestgewoon verder lopen. De kans is namelijk groot dat je in de val gelokt wordt endat een zakkenroller zich voorstelt als veiligheidsagent. Reizigers wordentevens aangeraden om in geen enkel geval hun portefeuille te tonen wanneer hierzou worden naar gevraagd.

Ook als je iets gaat consumeren in bars, restaurants ennachtclubs, moet je uit je doppen kijken. Er zijn namelijk gevallen waarbijverdovende en slaapverwekkende middelen met drank worden vermengd en waarbij deslachtoffers nadien worden beroofd.

Bovendien zijn steeds meer mensen het slachtoffer van oplichtingvia internet. Vaak gaat het om valse liefdesbrievenvan Russische dames diezogezegd geld nodig hebben voor voedsel, de vraag om geld op te sturen naar eenbepaalde organisatie, dames die het verloren geld ‘verliezen’, …

Meer