Key takeaways

• Cuba sluit zich aan bij de BRICS-alliantie als partnerland, waardoor het meer toegang krijgt tot handelsovereenkomsten en investeringen.
• Cuba’s betrokkenheid versterkt de invloed van BRICS in Latijns-Amerika en daagt westerse financiële instellingen zoals het IMF en de Wereldbank uit.
• Cuba’s BRICS-lidmaatschap zou binnenlandse economische hervormingen kunnen stimuleren, waarbij marktgeoriënteerd beleid wordt omarmd terwijl de politieke controle behouden blijft.

Cuba’s recente opname als partnerland van BRICS betekent een potentieel keerpunt in de wereldpolitiek. Na een uitnodiging op de 16de BRICS-top in Kazan, Rusland, sloten 13 landen, waaronder Cuba, zich aan bij dit groeiende netwerk. Hoewel dit partnerschap toegang geeft tot BRICS-initiatieven en -voordelen, is het geen volwaardig lidmaatschap.

Sancties VS omzeilen

Cuba’s betrokkenheid bij BRICS heeft ingrijpende gevolgen voor zowel de eigen economie als het geopolitieke landschap. Economisch gezien zou Cuba kunnen profiteren van BRICS-handelsovereenkomsten en investeringen van invloedrijke leden zoals China, India en Rusland, waardoor het mogelijk al lang bestaande sancties van de VS zou kunnen omzeilen. Dit zou mogelijkheden kunnen bieden in belangrijke sectoren zoals energie, technologie en landbouw, wat de economie van het eiland een broodnodige stimulans zou kunnen geven.

Economische hervormingen

Vanuit een geopolitiek perspectief versterkt de toetreding van Cuba de invloed van BRICS binnen Latijns-Amerika. Nu Brazilië al lid is, vormt Cuba’s toetreding een verdere uitdaging voor de dominantie van westerse financiële instellingen zoals het IMF en de Wereldbank. Deze verschuiving kan de Amerikaanse hegemonie in de regio uithollen. Het risico bestaat echter ook dat de spanningen met de VS, die Cuba al tientallen jaren sancties oplegt, escaleren.

Cuba’s BRICS-lidmaatschap zou binnenlandse economische hervormingen kunnen stimuleren. Net als China en Vietnam zou Cuba de politieke controle kunnen behouden terwijl het een marktgericht beleid omarmt. BRICS-investeringen zouden cruciale sectoren zoals infrastructuur, toerisme en industrie kunnen moderniseren. Voor de bredere BRICS-alliantie versterkt Cuba’s opname zijn positie als stem voor ontwikkelingslanden tegen de westerse dominantie.

Uitdagingen voor Cuba

Cuba’s geschiedenis van het steunen van wereldwijde zuidelijke samenwerking sluit aan bij de anti-imperialistische houding van BRICS, wat andere Latijns-Amerikaanse en Afrikaanse landen kan aantrekken die alternatieven zoeken voor de westerse invloed. Toch blijven er uitdagingen. Cuba’s zwakke economie en afhankelijkheid van staatscontrole kunnen de integratie in het BRICS-kader belemmeren.

Cuba zal echter, in tegenstelling tot landen die rijk zijn aan grondstoffen zoals Saoedi-Arabië of de Verenigde Arabische Emiraten, geen significante economische bijdrage leveren aan BRICS. Hoewel nikkel en kobalt waardevolle exportproducten zijn, en offshore oliereserves potentieel hebben, zijn de exploratie-inspanningen beperkt gebleven. Uiteindelijk zal het succes van Cuba binnen BRICS afhangen van zijn vermogen om zich aan te passen aan een veranderend mondiaal landschap en om mogelijke tegenstand van de VS te omzeilen. De implicaties van deze geopolitieke verschuiving moeten nog worden afgewacht.

Wil je toegang tot alle artikelen, geniet tijdelijk van onze promo en abonneer je hier!