In het nieuws: In tegenstelling tot tal van andere landen is de inflatie in China bijzonder laag.

• De consumentenprijzen zijn met 0,1 procent gestegen (op jaarbasis). Dat is de zwakste inflatie sinds februari 2021.
  • Verwacht werd dat het inflatiecijfer 0,4 procent bedragen.
  • De kerninflatie – zonder voedsel- en energieprijzen – bedroeg 0,7 procent op jaarbasis en 0,1 procent op maandbasis.
• Nog meer slecht nieuws: De deflatie van de producentenprijzen neemt verder toe. De producentenprijsindex (PPI) daalde met 3,6 procent op jaarbasis, na een daling met 2,5 procent in de voorgaande maand.
  • Verwacht werd dat die prijzen zouden dalen met 3,3 procent.

In concreto: Uit die gegevens blijkt dat er allesbehalve sprake is van een economisch herstel in China. Het land staat nog voor enkele enorme uitdagingen.

• Nadat de Chinese economie in het eerste kwartaal sneller groeide dan verwacht, verloopt het economische herstel nu zeer onevenwichtig.
  • De dienstensector heeft zich hersteld, maar de industriële activiteit is in april sterk gedaald en er bestaat bezorgdheid over de aanhoudende kwetsbaarheid van de vastgoedmarkt.
• De jongste inflatiecijfers kunnen de People’s Bank of China (PBOC) ertoe aanzetten te overwegen de rente te verlagen of meer liquiditeit in het financiële stelsel te injecteren.
• Vorige maand beloofden de leiders van het Politbureau (het hoogste politieke orgaan binnen de Chinese Communistische Partij) verdere steun aan de economie, waarbij de nadruk lag op het stimuleren van de binnenlandse vraag.

Een dreiging voor de wereldeconomie

Zoom out: De zwakke inflatiecijfers in China springen in het oog omdat de Europese Unie en de Verenigde Staten nog altijd het hoofd moeten bieden aan een hoger dan gewenste geldontwaarding. Te weinig inflatie is weliswaar niet zonder gevaar.

• Risico op deflatie: Een algemene en langdurige prijsdaling kan leiden tot een neerwaartse spiraal, omdat consumenten hun aankopen uitstellen in afwachting van nog lagere prijzen, waardoor de totale vraag afneemt en de productie en de werkgelegenheid dalen. Dat zet dus de economische groei onder druk.
• De bevolking wordt geprikkeld om meer te sparen.
• De schuldenlast neemt toe.
• Er wordt minder geïnvesteerd: Verwachtingen van een geringe toekomstige vraag en verminderde winstgevendheid kunnen zo innovatie en economische groei op lange termijn belemmeren.

Gevolgen: Dat alles is niet zonder consequenties voor de wereldeconomie.

• Als ’s werelds op één na grootste economie is China al tientallen jaren een belangrijke economische motor die de wereldwijde groei aandrijft.
• Wanneer de “Chinese locomotief” vertraagt, zijn de gevolgen niet alleen in Azië, maar ook wereldwijd voelbaar.
• Geen enkele regio van de wereld zou gespaard blijven. Japan en Duitsland zouden het zwaarstin de klappen delen, volgens een Franse studie.

(ns)