De sector van de afvalverwerking voelt een zware druk van de beslissing van China om de import van afval grotendeels te blokkeren. Binnen de moderne internationale economie heeft China steeds een belangrijke functie als afvalverwerker vervuld, maar het land besliste om voor vierentwintig productiecategorieën vanaf begin dit jaar de import van restproducten in belangrijke mate te beperken of te verbieden.

De maatregel heeft ervoor gezorgd dat de Chinese import van afval tijdens het eerste kwartaal van dit jaar met 54 procent is gekrompen. De exporteurs blijken echter nog steeds grote problemen te hebben om een alternatieve bestemming te vinden.

Alternatieven

Milieugroepen reageerden positief op de Chinese beslissing. Aangegeven werd dat niet alleen China zelf de ecologische baten van de kleinere afvalstromen zou ervaren, maar bovendien zouden de exporteurs worden verplicht alternatieven te zoeken.

Gehoopt werd dat andere landen door die beslissing zouden aangezet kunnen worden om hun productieproces efficiënter te organiseren, zodat minder afval zou worden gecreëerd of voor een betere verwerking zou worden gezorgd. In een eerste evaluatie moet volgens experts echter worden vastgesteld dat de Verenigde Staten, de Europese Unie en Japan nog steeds moeilijkheden ervaren om geschikte oplossingen te vinden.

China ging in de jaren tachtig van de voorbije eeuw met de afvalimport van start. Die materialen moesten de groeiende industrie van de nodige grondstoffen voorzien. Dat leidde tot een sterke activiteit op het gebied van afvalverwerking en recyclage. Inefficiënte toepassingen en een gebrek aan effectieve supervisie zorgden er echter mee voor dat het land tot één van de grootste vervuilers van de wereld uitgroeide. Op de piek van de afvalimport voerde China volgens rapporten van milieuvereniging Greenpeace bijna negen miljoen ton plastic afval per jaar in.

Het land doet echter sinds enkele tijd zware inspanningen om de milieuvervuiling drastisch terug te schroeven.

Negatieve consequenties

De afvalexporteurs hebben diverse strategieën gesuggereerd om het Chinese importverbod op te vangen. In de Europese Unie wordt gewezen op een mogelijke belasting op het gebruik van plastic, terwijl Groot-Brittannië alternatieve bestemmingen in Zuidoost-Azië zoekt.

De Verenigde Staten hebben China zelfs gevraagd het importverbod op te heffen. Daarbij wordt aangevoerd dat de Chinese ingreep uiteindelijk geen enkele impact zal hebben, aangezien gevreesd moet worden dat de betrokken voorraden in de toekomst wereldwijd op stortplaatsen terecht dreigen te komen. Tegelijkertijd hebben landen zoals Vietnam, Maleisië en Thailand het voorbije kwartaal een sterke toename van de afvalimport moeten melden.

Volgens een aantal waarnemers lijkt geen enkele maatregel die de afvalexporteurs overwegen op lange termijn een duurzame oplossing voor het probleem te kunnen aanreiken. Critici merken echter op dat ook het Chinese initiatief een aantal belangrijke negatieve consequenties tot gevolg zal hebben.

“Door de import van restproducten te verbieden, zal China immers zelf een belangrijke stroom van grondstoffen voor zijn economie afsluiten,” benadrukt Robin Wiener, president van het Institute of Scrap Recycling Industries (Isri) in Washington. “Herbruik biedt immers ecologische voordelen en zorgt tevens voor een belangrijke besparing aan energie.”

“Chinese bedrijven worden nu gedwongen terug te vallen op producten die een grotere ecologische druk veroorzaken,” betoogt Wiener. “De aanmaak van nieuwe materialen vergt immers een groot energieverbruik en doet het emissie-volume sterk oplopen.”